بزرگنمايي:

عصر کرد - فارس / پیشکسوت عرصه ورزش کرمانشاه گفت: پهلوانی، مفهومی عمیق و درونی است که تنها در اخلاق، صداقت و احترام به انسان‌ها تجلی می‌یابد. این فرهنگ، از بیرون به فرد تحمیل نمی‌شود، بلکه از درون می‌آید و در رفتار و منش روزمره او نمایان می‌شود.
کرمانشاه، دیار کوه و غیرت، سرزمین شیرمردانی است که در طنین ضرب مرشد، روح پهلوانی را در رگ‌های جوانان جاری کرده‌اند.
بازار
روز فرهنگ پهلوانی و ورزش زورخانه‌ای، نه فقط یک مناسبت تقویمی، بلکه فرصتی است برای بازخوانی روحیه‌ای که در میان خشت‌های زورخانه جا خوش کرده: صداقت، وفاداری، ایثار و فروتنی. این روز یادآور این است که پهلوانی، تنها در زمین خاکی یا زیر گنبد گود معنا ندارد؛ پهلوانی، در خیابان، خانه، مدرسه و حتی پشت میز کار هم می‌تواند متجلی شود؛ اگر باشرافت زندگی کنیم.و چه جایی بهتر از کرمانشاه برای سخن‌گفتن از پهلوانی؟ جایی که صدای مرشد، ضرب‌آهنگ فرهنگ است و احترام به پیشکسوتان، خط‌قرمز جوانمردی.
در همین راستا، گفت‌وگویی داریم با یکی از اسطوره‌های ورزش این دیار؛ نادر تقی‌زاده، مردی از نسل پهلوانان؛ متولد 1317 فارغ‌التحصیل دانش‌سرای مقدماتی تربیت‌بدنی تهران که در مهرماه سال 1339 به‌عنوان دبیر ورزش استخدام می‌شود.
نادر تقی‌زاده، با کلام گرمش ما را به گذشته‌ای پر غرور می‌برد: پهلوان کسی است که در خدمت مردم باشد، نه فقط قهرمان میدان... پهلوانی فقط به فن و قدرت نیست؛ ادب، فروتنی و احترام به پیشکسوت، اصل ماجراست. پهلوانی فقط در زورخانه معنا نمی‌شود. مهمان‌نوازی، رفاقت، احترام به بزرگ‌تر، این‌هاست که شهر کرمانشاه را به دیار پهلوانان بدل کرده، نه صرفاً تعداد مدال‌ها و قهرمانان... خاصیت پهلوان بودن، انسان بودن است.پهلوان واقعی، مثل حسین گلزار که در دوره ناصرالدین‌شاه می‌درخشید؛ نامش بااخلاق آمیخته بود و سرآمد پهلوانان کرمانشاهی بود و به‌خاطر اخلاق بی‌نظیرش، در دل‌ها جا گرفت.
وی مسابقات پهلوانی را در قالب دو نوع مسابقه توضیح داد: مسابقه پهلوانی بی‌وزن و مسابقه پهلوانی پنج وزن. در مسابقات پنج وزن، کرمانشاه پهلوانان زیادی داشت و در بی‌وزن تنها پهلوان محمدحسین محبی بازوبند پهلوانی را دریافت کرده که بااین‌وجود که پهلوانی را از پدر به ارث دارند، هرگز ندیدم حتی یک‌قدم جلوتر از پیشکسوتش بردارد. همیشه با احترام، با تواضع، پشت سر می‌آمد. همین است پهلوانی. همین است مردانگی.من سال‌ها هم‌قدم این بزرگان بودم هیچ‌وقت پیش از من حرکت نمی‌کنند، این یعنی پهلوانی... پهلوان، باید الگو باشد. باید بزرگ و کوچک بشناسد. باید بداند که احترام، اولین مدال زندگی است.امروز، دل‌نگرانم. می‌بینم که این ارزش‌ها دارد کم‌رنگ می‌شود. در تمرینات، در آموزش‌ها، در نگاه‌ها. انگار پهلوانی دارد از ورزش جدا می‌شود، و این خطری است برای نسل آینده.
پیشکسوت ورزشی کرمانشاه از نقش حیاتی آموزش‌وپرورش در تربیت نسل آینده سخن گفت: معلمان ورزش، پایه‌گذاران اخلاق ورزشی‌اند. باید هم تمرین بدهند، هم تربیت کنند. باید یاد بدهند که احترام به پدر، مادر، معلم و بزرگ‌تر، پیش‌نیاز قهرمان شدن است. اگر امروز فرزندت را باادب تربیت کنی، فردا احترام را از او پس خواهی گرفت. این قانون زندگی‌ است.
در پایان این گفت‌وگو، تقی‌زاده با نگاه امیدوار اما نگران می‌گوید: پهلوان بودن، یعنی انسان بودن. یعنی شرافت در اوج قدرت. یعنی افتادگی در لحظه پیروزی. امیدوارم چراغ پهلوانی در شهر ما، در کشور ما، خاموش نشود. هنوز هم هستند کسانی که این مشعل را روشن نگه داشته‌اند و تا زمانی که آن‌ها هستند، کرمانشاه، شهر پهلوانان باقی خواهد ماند جوانانی را تربیت خواهند کرد که با دل، نه فقط با بازو، پهلوان باشند.