بزرگنمايي:

عصر کرد - هر کدام از اعضای خانواده کامکار به تنهایی در میان مردم و هم‌زبان‌های خود آنقدر محبوبیت دارند که وقتی خبری از اجرای صحنه‌ای آنها به گوش می‌رسد، مخاطبان بدون درنگ بلیت آنها را خریداری کرده و برای شنیدن یک اجرای موسیقی قابل قبول در روزگاری که کنسرت‌ها بیشتر جنبه اقتصادی دارند تا هنری، در سالن برگزاری کنسرت می‌نشینند.
به گزارش ایسنا، زمانی که نام «کامکارها» به گوشمان می‌خورد، تصویر آن گروه باشکوه کُردزبان که با قدرت روی صحنه به اجرا می‌پرداخت، در ذهنمان تداعی می‌شود. «کامکارها» از همان ابتدای فعالیت به خانوادگی بودن معروف بود و چه بسا که آن را بزرگترین گروه خانوادگی موسیقی ایران خوانده‌اند. اکنون اما سال‌ها است که دیگر خبری از هنرنمایی جذاب کامکارها در کنار هم نیست و اگر کنسرتی برگزار کنند به صورت مستقل از هم خواهد بود.
شب گذشته اما (یکشنبه 11 تیر) اردشیر کامکار در کنار فرزندش تارا کامکار که نوازنده سازهای کوبه‌ای است، در تالار وحدت روی صحنه رفت و به نوعی سنت قدیمی کامکارها را تداعی کرد. البته این نخستین باری نیست که قدیمی‌های موسیقی امروز، در کنار فرزندان خود روی صحنه می‌روند و به اجرای موسیقی می‌پردازند. در موسیقی نواحی، محسن شریفیان پیشتر چندین بار به همراه فرزندش «لیانا» به اجرای موسیقی پرداخته است.
شب گذشته اما، گروه کرد زبان اردشیر کامکار که خود نوازندگی کمانچه را بر عهده داشت، در کنار شاهرخ هدایتی به عنوان خواننده روی صحنه رفت.
در این کنسرت که علاوه بر کردها، مهمانانی اسپانیایی هم حضور داشتند، قطعاتی به زبان کردی اجرا شد که عمدتا فضایی بدون هیجان داشتند. درحقیقت به نظر می‌رسد که فضاهای تقریبا عاری از هیجان این روزها نصیب اجرا کنندگان موسیقی نواحی می‌شود.
کنسرت شب گذشته گروه اردشیر کامکار فضایی آشنا برای علاقمندان موسیقی خطه کردستان ایران و البته طرفداران کامکارها داشت و می‌توانست حال و هوای لذت بخشی را برای مخاطبان علاقمند ایجاد کند.
در این کنسرت فراز معروفی و عباس جعفری: (کمانچه)، پوریا وزیری (قانون)، زانیار پندار (دیوان و عود)، کاوان کریمی (سنتور)، مازیار یکتایار (تار)، حامد پیرا (بالابان و سورنا)، ماهور زمانه‌پور (تنبک و سازهای کوبه‌ای)، تارا کامکار (بندیر) و پژمان نقشبندی (دف و کاخن) نواختند.
انتهای پیام