عصر کرد - به گزارش اقتصادنیوز، مدرن دیپلماسی با انتشار یادداشتی مدعی شد، در کنار اسرائیل، عربستان و ایران به عنوان دو متحد قدرتمند تعریف شده اند؛ دو بازیگری که در مدار اهداف داخلی و منطقه ای متضاد قرار دارند، هرچند طی سال های اخیر تلاش کردند تا با توسل به اهرم دیپلماسی روابط نزدیک تری را تعریف کنند.این نشریه در ادامه با اشاره به تحریم های اعمالی علیه ایران نوشت، در شرایطی که عربستان تلاش دارد تا از اقتصاد نفتی فاصله بگیرد، اقتصاد ایران علیرغم برخورداری از ذخایر غنی نفت و گاز401 میلیارد دلاری، به واسطه تحریم ها توانسته 3 میلیارد دلار ذخایر خارجی داشته باشد.
رقابت در خفا مدرن دیپلماسی در ادامه یادداشت ادعایی اش آورد، محمد بن سلمان، ولیعهد سعودی با تکیه بر برنامه بلندپروازانه چشم‌انداز 2030، تلاش داشته و دارد تا اقتصاد عربستان سعودی را از وابستگی به نفت رها کرده و زمینه را برای تجارت، سرمایه‌گذاری و گردشگری در این کشور هموار سازد، همان استراتژی که چین در دوران ریاست جمهوری دنگ بدان متوسل شد و بدین طریق چین را به نیروگاه تولید تبدیل کرد. به دلیل پویایی و رویکرد بلندپروازنه بن سلمان، اقتصاد عربستان سعودی وارد باشگاه تولید ناخالص داخلی یک تریلیون دلاری شد و تلاش کرد برای عبور از محافظه کارانی که می توانند مانعی در برابر تحقق برنامه بلندپروازانه اش شوند، جامعه مدنی را احیا کند.ناظران با استناد به متغیرهای فوق براین باورند که تفاوت تهران و ریاض در این زمینه به عوامل داخلی و بیرونی منوط است. به ادعای این گروه، متغیرهای بیرونی چون تحریم ها، قدرت مانور اقتصادی ایران را محدود کرده و موجب شده تا عربستان در این حوزه دست بالا را داشته باشد.
مدرن دیپلماسی در ادامه یادداشت ادعایی اش آورد، ایران و عربستان به واسطه رویکرد میانجیگرانه چین توانستند به توافق دیپلماتیک دست یافته و زمینه را برای عادی سازی روابطشان هموار کنند.هدف تهران و ریاض از بهبود روابط زمینه سازی برای ارتقای همکاری های تجاری نیز بوده و هست، با این حال آنگونه که کارشناسان مدعی اند دیدگاه ها و رویکردهای متضاد دو بازیگر از فعل و انفعال های جهانی، مانع بزرگی در مسیر تعاملاتشان قلمداد می شود. هم ایران و هم عربستان در عراق، سوریه، لبنان، یمن و غزه با هم اختلاف دارند. با این وجود، چین که در ایران و عربستان سعودی به لحاظ تجاری سرمایه گذاری بسیاری کرده، تمام تلاش دارد تا مانع از تشدید تنش ها میان دو بازیگر منطقه شود.

چراغ سبز بن سلمان به ترامپ؟ به ادعای مدرن دیپلماسی، با بازگشت ترامپ به قدرت، شباهت هایی که میان بن سلمان و میهمان تازه کاخ سفید وجود دارد، این تصور وجود دارد که بازتعریف «کمپین فشار حداکثری» علیه تهران از طریق یک سری تحریم‌های اقتصادی برای تضعیف اقتصاد ایران می تواند مورد استقبال بن سلمان قرار بگیرد. گروهی از ناظران با تایید این ادعا براین باورند که پیشرفت برنامه هسته ای ایران برای ریاض به سان تهدیدی جدی قلمداد می شود و در از همین رو تلاش های احتمالی (ادعایی) ترامپ برای متوقف کدن ایران در این حوزه، می تواند زمینه ساز آرامش خاطر پادشاهی شود. در این میان ناگفته نماند که محور مقاومت، مراد شبکه ای از متحدان ایران در منطقه نیز برای سعودی ها به سان کابوس هستند و از همین رو تلاش ها برای هدف قرار دادن این گروه مورد تایید ریاض است.ناظران مدعی اند، احتمالا با بازگشت ترامپ ایران در عرصه جهانی ممکن است منزوی شده و در عین حال فروش نفت و گازش به بازارهای بین المللی بسیار دشوار شود. با این حال، برخی کارشناسان ارزیابی کردند که رویکرد فشار حداکثری ترامپ با ادعای اصلاح و تغییر سیاست های تهران، نتیجه ای معکوس خواهد داشت.
از زمان حمله هفتم اکتبر حماس به اسرائیل، معادلات امنیتی خاورمیانه به شدت تغییر کرده و منطقه برای نخستین بار بعد از دهه ها شاهد آن بود که تهران و تل آویو از منطقه خاکستری خارج شده و رویارویی مستقیم را تجربه کردند. گروهی از کارشناسان با اشاره به حملات اسرائیل به اهداف محور مقاومت در عراق، لبنان و سوریه مدعی اند، پادشاهی ها بالاخص عربستان از رویکرد تل آویو شکایت داشتند، اما در خفا خوشحال بودند. به ادعای آنها، همین گزاره می تواند پاشنه آشیل روابط تهران با اعراب باشد. چرا که آنچه برای ایران اولویت دارد، برای بازیگران عرب حاشیه خلیج فارس تهدید تلفی می شود.در چنین شرایطی به ادعای ناظران بازگشت ترامپ به همان اندازه که برای پادشاهی ها می تواند خبر خوبی باشد، برای ایران خبر بدی است، چرا که موجب می شود انزوای ایران افزایش یافته و اقتصادش تحت فشارهای حداکثری قرار بگیرد.مدرن دیپلماسی در ادامه به همکاری راهبردی تهران و مسکو اشاره داشته و با تکرار ادعای ارسال پهپادهای ایران به روسیه(ادعایی که تهران آن را رد کرده) مدعی است که همین گزاره، موجب شده تا اروپایی ها نیز با آمریکا هم صدا شوند.مقوله ای که میتواند زمینه را برای تشدید تنش ها و بازگشت مکانیسم ماشه هموار سازد.