چاپ

عصر کرد - : مذاکرات مزدی در سال 1403 زودتر از همیشه به پایان رسید و امسال کارگران پیش از فرارسیدن آخرین روز سال از میزان افزایش دستمزد در سال آینده مطلع شدند. رشد 45 درصدی حداقل دستمزد در سال جاری در حالی اتفاق افتاد که صدای پای تورم به گوش می‌رسد و افزایش شدید قیمت‌ها در بازار ارز و طلا و سکه تا حدی نگرانی‌ها در این زمینه را افزایش داده است.
بیشتر بخوانید: اخبار روز خبربان
اقتصاد ایران در سال‌های اخیر درگیر بحرانی جدی بوده و تورم بالاتر از چهل درصد قدرت خرید خانوار ایرانی را نشانه رفته است. در این زمینه اما صداهایی به گوش می‌رسد که بر عدم موافقت کارفرمایان با افزایش حقوق و دستمزد بیش از تورم اعلامی از سوی نهادهای رسمی دلالت دارد.
بیشتر بخوانید:
پشت پرده جدایی اقتصاددان محبوب از پزشکیان/ راز جدایی طیب نیا از دولت
گزارش مهم از وضعیت اقتصاد ایران/ رقم رشد اقتصادی اعلام شد
محمد بحرینیان، پژوهشگر شناخته شده‌ی توسعه و کارآفرین صنعتی اما معتقد است افزایش دستمزد، در صورتی که منجر به تولید فناورانه کالائی و خدمات ناشی از این گونه کالاها گردد، به بهبود وضعیت مالی و اقتصادی کارگران منجر می شود و نفع آن نه تنها به کارفرمایان و کارآفرینان، بلکه به کل جامعه خواهد رسید؛ چرا که در این صورت نیروی کار با انگیزه و بهره وری بالاتری فعالیت خواهد کرد.و بازتوزیع منابع در اقتصاد از راه درست آن صورت خواهد گرفت. علاوه بر این؛ این افزایش دستمزد منجر به ایجاد تقاضا دراقتصاد می شود و چرخ های اقتصاد را به حرکت در می آورد.
وی در جواب این پرسش که آیا روند مذاکرات مزدی در سال جاری برای کارفرمایان راضی کننده بود یا خیر ؟ گفت: شخصا در جریان ریز مذاکرات اتفاق افتاده نبوده ام اما به آقای دکتر میدری، به عنوان یک اقتصادخوانده درستکارکه عملکردش روشن است، اعتماد داریم .
وی گفت: بعضا این گونه مطرح می شد که کارفرمایان با افزایش دستمزد مخالف هستند. صراحتا بگویم که صنعتگران واقعی کارآفرین و دلسوز برای تولید و آینده این کشور علاقمند هستند کارگران شریف ایران زندگی بهتر و شرافتمندانه ای داشته باشند.
جنگ امروز بر سر بهره‌وری است در دنیای امروز و دنیای پیشرفت و فناوری، جنگ صرفا بر سر جذب سرمایه مادی و فیزیکی و جذب ماشین آلات، یعنی ساختار فیزیکی و سخت افزاری نیست. امروز جنگ بر سر بهره وری نیروی انسانی است. سرمایه انسانی با استفاده از ابزار فیزیکی دست به خلق؛ تولید و نوآوری می زند. موفقیت واقعی کشورها، نه در ترازنامه مالی، که در ترازنامه انسانی آن‌ها نهفته است. انسان‌های خسته و ناراضی، هرگز نوآوری نمی‌آفرینند.
او در توضیح این مطلب افزود: ما راضی هستیم حقوق نیروی کار در حدی اضافه شود که در یک دوره زمانی مشخص عقب ماندگی مزدی از تورم جبران شود چرا که پول ناشی از فعالیت تولید صنعتی واقعی دارای ارزش افزوده بیشتر و به ویژه از نوع فناورانه، پولی تمیز و پاکی است که مثل خونی تازه در رگ‌های اقتصاد جریان پیدا می‌کند و باعث انسداد نمی‌شود. این پول؛ اقتصاد را به جلو می برد و باعث پیشرفت و شکوفایی می شود. در دنیای امروز؛ بدون تردید و بدون اغراق باید بگویم که شکوهمندی کشورها متعلق به شکوهمندی صنایع آن هاست. امروز کشورها شکوه و عظمتشان را از شکوه و عظمت صنایعشان می گیرند.
او پول حاصل از این فعالیت را زندگی بخش نامید و گفت: پولی که از تولید به دست می‌آید، به واسطه‌ی ارزش افزوده‌ای که شکل می‌گیرد، جان تازه‌ای به اقتصاد می‌بخشد. این پول حاصلِ نوآوری و ساخت است، برای همین مانند خونی تاره در اقتصاد عمل می کند. اما پول حاصل از دلالی و واسطه گری که همچون خون مرده است، با ارزش افزوده بی کیفیت؛ همچون چربی در رگ های اقتصاد تجمع کرده و باعث نابرابری وانسداد شده و سبب ایجاد تورم در هر جامعه‎ای می گردد. اگر در جامعه ای درآمد از طریق تولید صنعتی حاصل شود، شاهد کاهش فقر و کاهش نابرابری خواهیم بود.
او گفت: در بررسی برخی کشورهای پیشرفته در صنعت، با برخی از دلائل چرائی اهمیت داشتن و اولویت دادن به این بخش دراقتصاد آنها مواجه شدیم. مثلا ما محاسبه‌ای درباره حجم منابع واریز شده توسط یک مجموعه صنعتی با درصد ساخت داخل مقبول بیش از شصت درصد و دارای محصول تولیدی با سطح تکنولوژی متوسط رو به بالا، به حساب های عمومی در اقتصاد همچون حقوق و دستمزد ، مالیات و سهم پرداختی تآمین اجتماعی در عرض یک سال نمودیم- با این توضیح که هنوز پرداختی های در قالب بهره بانکی، پرداختی به پیمانکاران و امثالهم را انجام نداده ایم- تعجب آور است که این مقدار چه حجم عظیمی از گردش منابع را نشان می داد. اگر یک شاخص، یعنی آخرین سرمایه پرداختی به روز شده آن بنگاه را نیز در نظر می گرفتیم، این منابع بیش از صدها برابر میشد. همین رویه مشخص می کند که چرا این گونه اشتغال آفرینی از طریق تولید صنعتی در آن کشورها ارزشمند و احترام آفرین است. درحالی که در اینجا بسیاری از موارد اجرائی و تقنینی بر ضد تولید صنعتی می باشد. پس می توانید تجسم کنید که صنعت در این کشور می تواند روح و جان اقتصاد باشد و چرا باید کارآفرین واقعی صنعتی و کارگر صنعتی مورد تکریم قرار گیرد و زندگی او با فعالیت شغلی‌اش تامین شود و معیشتی در حد معقول و مناسب داشته باشد.
وی گفت: این‌ها آدرس‌های غلطی است که برخی برای توجیه کارهای خود می‌دهند والا آن‌چه تورم ایجاد می‌کند افزایش دستمزد نیست بلکه وابستگی حیرت انگیز بسیاری از صنایع به مواد خارجی و ارزبری بالا، قطع برق کارخانه‌ها ، مسدود نمودن تامین منابع مالی برای صنعت و امثالهم است که فعالیت تولیدی را برای بخش مولد اقتصاد ایران سخت، طاقت فرسا و تحقیرکننده کرده است.
وی گفت: بیان نظراتی به غیر از این واقعیات، آدرس‌های غلطی است که برخی برای توجیه کارهای خود می‌دهند، و الا آن‌چه که منجر به تورم می شود؛ افزایش دستمزد نیست، بلکه وابستگی حیرت انگیز بسیاری از صنایع مونتاژی به مواد خارجی و ارزبری بالای آن ها، قطع بی رویه برق کارخانه‌ها، مسدود نمودن تامین منابع مالی برای صنعت، همچنین هدایت بسیار نادرست منابع مالی این کشور به سوی فعالیت های نامولد و سود جویانه و عدم حمایت واقعی از تولید و امثالهم است که فعالیت تولیدی را برای بخش مولد اقتصاد ایران سخت، طاقت فرسا و تحقیرکننده کرده است.
پیشنهاد برای منطقه‌ای شدن دستمزد بحرینیان در جواب این سئوال که رسیدن حداقل دستمزد به بیش از10 میلیون و سیصد هزار تومان تا چه میزان راضی کننده است؟ گفت: یکی از اشتباهات در کشور ما عدم پذیرش تعیین حقوق بر اساس منطقه فعالیت بنگاه تولیدی است. همین مساله در محرومیت مناطق مختلف کشورمان موثر است .
او با تاکید بر اینکه باید بررسی بیشتری از زوایای مختلف موضوع انجام شود، گفت: به گمانم این حقوق تعیین شده برای برخی مناطق خوب است و برای برخی مناطق کفایت یک زندگی شرافتمندانه را نخواهد داشت. از این رو تغییر در مکانیزم تعیین دستمزد اتفاقی است که می‌تواند زمینه را برای بهبود وضعیت مهیا نماید.
اقتصاد توان ایجاد شغل ندارد او در بخش دیگری از این گفتگو در جواب این سئوال که آیا صنعتگران به واسطه‌ی کمی حداقل دستمزد با کمبود نیروی کار مواجه شده‌اند؟ گفت: متاسفانه در برخی مناطق این اتفاق افتاده است. خود ما و سایر کارآفرینان صنعتگر هم تلاش زیادی برای حمایت از نیروی کار داریم. در کل ضرر معقول نبودن دستمزد این است که باعث می‌شود کسی انگیزه کار مولد پیدا نکند و این خطر بزرگی برای اقتصاد و رونق مشاغل کاذب است.
وی خاطرنشان کرد: حداقل پس از بیش از یک سده سعی و خطا و هدر دادن منابع بی نظیر در اختیار کشور توسط بسیاری از قوای مجریه و مقننه، باید راهبردی برای توسعه این کشور مبتنی بر تعیین بخش های اقتصادی پیشران و سپس تعیین زیر بخش های دارای اولویت که پیشران واقعی اقتصاد باشند، تهیه شود و هر چه زودتر برنامه‌ای برای حمایت از تولید و افزایش توان اشتغال‌زایی این کشور تدوین گردد. اقتصاد ایران علیرغم توان عظیم نهفته در خود، با این دست فرمان عقب مانده، توان ایجاد شغل را از دست داده و آمار دلخوش کننده، نمایشی و فریبنده مشاغلی مانند رانندگی و دستفروشی و کارهای خدماتی و از این دست نشان می‌دهد در چه وضعیت نامساعدی هستیم.
وی گفت: آمارهای سازمان بین‌المللی کار نشان می‌دهد ما چقدر عقب افتادیم. در مقایسه فیمابین کشورهای توسعه یافته و توسعه نیافته، سهم خوداشتغالی در ایران هم تاسف‌آور است، هم حیرت‌انگیز و هم شرم‌آور. در بازه زمانی 31 ساله طبق برآوردهای این سازمان در سال 2022(1401 شمسی)، 42.5 درصد اشتغال در ایران بر مدار خوداشتغالی می‌چرخد و این هولناک است. در طول 31 سال این سهم تنها حدود 5 درصد کاهش یافته. این سهم علامت خوبی به اقتصاد نمی‌دهد و نشان از نا کارآمدی و ناتوانی در توسعه و ایجاد شغل برای نیروی کار دارد. قوای مجریه و مقننه ما باید از چین و برخی از کشورهای دیگر درس می گرفتند که چگونه آن ها موفق شدند. لیکن به گمانم در بسیاری از تصمیم گیران اقتصادی کشورمان اهلیت حرفه ای وجود نداشته و آن ها قادر به درس آموزی، تحلیل و تبیین از این گونه کشورهای موفق نبوده اند و به علت همین رویه است که کشورمان در چنبره بسیاری از مشکلات و گرفتاری ها اسیر شده و دست و پا می زند و دستاوردهای کشور در قوارۀ منابع عظیم در اختیارش نبوده است.
223223
کد خبر 2039749