چاپ

عصر کرد - آخرین خبر /ناز کمتر کن، که من اهل تمنّا نیستم
زنده با عشقم، اسیر سود و سودا نیستم

عاشق دیوانه‌ای بودم که بر دریا زدم
رهرو گمگشته‌ای هستم که بینا نیستم
اشک گرم و خلوت سرد مرا نادیده‌ای
تا بدانی این‌قدَر‌ها هم شکیبا نیستم
بس‌که مشغولی به عیش و نوشِ هستی غافلی
از چو من بیدل، که هستم در جهان، یا نیستم
دوست می‌داری زبان‌بازانِ باطل‌گوی را
در برت لب بسته از آنم، کز آنها نیستم
دل‌به‌دست‌آور شوی با مهربانی‌های خویش
لیکن آن‌روزی، که من دیگر به‌دنیا نیستم
پای‌بند آزِ خویشم، مهلتی ای شمع عشق
من برای سوختن اکنون، مهیّا نیست
هیچ‌کس جای مرا دیگر نمی‌داند کجاست
آن‌قدَر در عشق او غرقم، که پیدا نیستم
رحیم_معینی_کرمانشاهی