چاپ

عصر کرد - عضو هیئت علمی گروه پژوهشی «توسعه اجتماع محور» پژوهشکده توسعه کالبدی سازمان جهاددانشگاهی استان کرمانشاه با هشدار نسبت به وضعیت نامطلوب شاخص های جمعیتی در استان، گفت: جمعیت کرمانشاه با سرعت بیشتری نسبت به کشور در حال پیرشدن است.
به گزارش خبرگزاری ایمنا از کرمانشاه، ساجده واعظ زاده امروز _ سه‌شنبه دوم بهمن _ در جمع خبرنگاران با اشاره به وضعیت نامطلوب شاخص‌های جمعیتی در استان، گفت: نرخ باروری در کشور پایین است، اما این نرخ در استان کرمانشاه از میانگین کشوری هم پایین‌تر است.
وی افزود: درحال حاضر میانگین نرخ باروری در کشور 1.6 و در استان 1.31 است در حالی که برای جایگزینی جمعیت حداقل نرخ باروری باید 2.1 باشد.
این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: نرخ 2.1 نرخ جایگزینی است یعنی هر خانواده باید 2.1 فرزند داشته باشند تا حداقل، جمعیت فعلی کشور جایگزین شود، اما متأسفانه با کاهش شدید نرخ باروری کرمانشاه عملاً در حال سقوط به دره سالمندی است و باید به سرعت برای آن چاره‌اندیشی شود.
واعظ زاده با اشاره به دخیل بودن عوامل متعدد در کاهش فرزندآوری، یکی از عوامل مؤثر در این زمینه را افزایش سن ازدواج عنوان و تصریح کرد: روند افزایشی سن ازدواج در استان کرمانشاه طی چند دهه گذشته شدیدتر از کل کشور بوده است، به نحوی که سن ازدواج در استان از 7/25 سال برای مردان و 3/22 سال برای زنان در سال 1375 به 7/28 سال برای مردان و 7/24 سال برای زنان در سال 1395 افزایش یافته است.
وی عنوان کرد: این روند افزایشی پرشتاب سن ازدواج در کرمانشاه در حالی است که سن ازدواج برای کل کشور از 1/25 سال برای مردان و 9/21 سال برای زنان در سال 1375 به 4/27 سال برای مردان و 9/22 سال برای زنان در سال 1395 تغییر کرده است و نشان می‌دهد افزایش سن ازدواج در کرمانشاه به نسبت کشور شتاب بیشتری داشته است.
این استاد دانشگاه تاکید کرد: عامل دیگر در زمینه کاهش فرزندآوری را فزایش تجرد عنوان کرد و گفت: اطلاعات موجود نشان می‌دهد میزان تجرد قطعی در شهر کرمانشاه از 1/2 درصد برای مردان و 3/1 درصد برای زنان در سال 1365 به 85/2 درصد برای مردان و 4/5 درصد برای زنان در سال 1395 افزایش یافته است که نشان دهنده جهش تجرد قطعی به ویژه در بین زنان کرمانشاهی در این دوره است.
این پژوهشگر مطالعات خانواده و جمعیت افزود: روند افزایشی این شاخص برای کل کشور بسیار کندتر و میزان آن کمتر از کرمانشاه بوده است، به گونه‌ای که میزان تجرد قطعی در کل کشور از 6/1 درصد برای مردان و 4/1 درصد برای زنان در سال 1365 به 2/2 درصد برای مردان و 7/3 درصد برای زنان در سال 1395 افزایش یافته است.
وی افزایش تحصیلات و اشتغال بانوان، افزایش طلاق، ناملایمات اقتصادی و اشتغال و مسائل فرهنگی را از جمله دیگر عوامل مؤثر در کاهش فرزندآوری عنوان و تصریح کرد: کاهش باروری در کنار افزایش میزان مهاجرت در استان که طی سالیان گذشته استمرار داشته بر وخامت شاخص‌های جمعیتی در استان افزوده است.
واعظ‌زاده عنوان کرد: تجمیع مسائل و مشکلات اقتصادی از جمله بیکاری و تورم، معضلات و آسیب‌های اجتماعی و نیز مشکلات جمعیتی از جمله افزایش سالمندی در استان و استمرار آنها طی سال‌های گذشته و با وجود تلاش مسئولان در راستای رفع آنها، نشان دهنده آن است که شرایط ویژه ای در استان حاکم است که مسائل یاد شده را به وجود آورده‌اند و این مسائل با برنامه‌های معمول قابل رفع نیست.
وی خاطرنشان کرد: با توجه به اینکه روند رسیدگی به مسائل و مشکلات در سایر استان‌ها هم غالباً به همین شیوه‌ها انجام می‌شود این پرسش مطرح می‌شود که چرا روش‌های مذکور در استان کرمانشاه جواب نمی‌دهد و برای یافتن پاسخ دقیق به این پرسش انجام یک پژوهش مفصل نیاز است.
این پژوهشگر مطالعات خانواده و جمعیت افزود: در یک بررسی کلی می‌توان این فرض را مطرح کرد که احتمالاً بسترهای اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی استان متفاوت از مناطق دیگر است و همین موضوع مانع از نتیجه بخش بودن برنامه‌ها و سیاست‌های معمول شده است، به عبارت دیگر، شاید خصوصیات ویژه استان نیازمند اجرای برنامه‌های ویژه‌ای باشد که در آن‌ها بسترهای فرهنگی-قومیتی و شرایط تاریخی اقتصادی، اجتماعی و سیاسی استان در نظر گرفته شده باشد و یک برنامه کاربردی جامع و کامل مورد نیاز باشد.
واعظ‌زاده گفت: فرزندآوری در کرمانشاه به یک وضعیت نگران کننده تبدیل شده است و در صورتی که در روند اجرای قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت در استان بازنگری نشود این احتمال وجود دارد که تا 10 سال آینده فرصتی برای جبران باقی نماند.
کد خبر 831915