چاپ

عصر کرد - به نقل از نوروساینس‌نیوز، دانشمندان دانشگاه یورک کانادا با همکاری دانشگاه ایست آنگلیا، نشان داده‌اند که کمبود خواب، توانایی ناحیه پیش‌پیشانی مغز در محدود کردن خاطرات ناخواسته و افکار مزاحم را کاهش می‌دهد. قابلیتی که برای سلامت روان حیاتی است.
دکتر اسکات کرنی از دانشگاه یورک در این خصوص می‌گوید: «خاطرات مربوط به تجربیات ناخوشایند، اغلب در پاسخ به یادآوری‌ها به ذهن هوشیار ما وارد می‌شوند؛ اما تمایل دارند که گذرا باشند و می‌توانند دوباره از ذهن خارج شوند.
توانایی مغز در سرکوب چنین خاطرات مزاحم بستگی به خواب آرام دارد.»
او می‌افزاید: «سرکوب خاطرات مزاحم یک عملکرد بسیار هوشمندانه مغز است؛ زیرا تمام رد‌های متصل به خاطره را تضعیف می‌کند و در نتیجه ما را از مرتبط کردن همه نقاط برای بازیابی تصویر کامل خاطره، باز می‌دارد.»
برای فهمیدن چگونگی انجام این کار توسط مغز، تیم تحقیقاتی از اسکن‌های‌ام‌آرآی عملکردی (fMRI) برای بررسی فعالیت مغزی 85 بزرگسال استفاده کرد که نیمی از آنها یک شب خواب سالم در آزمایشگاه خواب را تجربه کرده بودند و نیمه دیگر تمام شب بیدار مانده بودند.
از آنها خواسته شد به چهره‌هایی نگاه کنند که قبلاً با تصاویر صحنه‌هایی گره خورده بودند که برخی از آنها احساسی منفی بودند مانند تصویر تصادف ماشین یا یک دعوا. برای هر چهره، از آنها خواسته شد یا صحنه مربوط به آن را به یاد بیاورند یا خاطره صحنه را سرکوب کنند.
هنگام تلاش برای سرکوب تصاویر صحنه‌ها، شرکت‌کنندگانی که خوب استراحت‌کرده بودند، در مقایسه با کسانی که تمام شب بیدار مانده بودند، فعالیت بیشتری در «قشر پیش‌پیشانی دورسال جانبی» راست نشان دادند – ناحیه‌ای از مغز که افکار، اقدامات و احساسات را کنترل می‌کند.
دکتر کرنی توضیح می‌دهد: «شرکت‌کنندگانی که از خواب محروم بودند، نمی‌توانستند ناحیه‌ای از مغز که به ما در سرکوب خاطرات ناخواسته کمک می‌کند را درگیر کنند. در نتیجه، آنها نمی‌توانستند فرآیند‌های مرتبط با خاطرات در هیپوکامپوس که به افکار مزاحم منجر می‌شوند را مهار کنند.»
او می‌افزاید: «این موضوع برای درک ما از مسائل بهداشت روان بسیار مهم است، زیرا مشخص شده که افرادی که از اضطراب، افسردگی یا PTSD رنج می‌برند، نیز با مشکل خواب مواجه هستند.
سرپرست این پژوهش تأکید می‌کند: «اکنون که درک بهتری از مکانیسم‌های مغز که می‌تواند خاطرات و افکار منفی را محدود کند داریم، می‌توانیم روی درمان‌ها و رفتاردرمانی‌های هدفمندتری کار کنیم که به بهبود خواب کمک کرده و در نتیجه مغز را در انجام وظایفش حمایت کنیم؛ تا از نظر روانی زندگی‌های سالم‌تری داشته باشیم.»
منبع: فارس