چاپ

عصر کرد - به گزارش سایت خبری پُرسون، «محمدحسین فیاض» در این یادداشت آورده است؛
در تمام ماجراها مانند آنچه که در سوریه واقع شد، تحلیل‌های مختلف سیاسی، نظامی، اجتماعی، اقتصادی، امنیتی و حتی فرهنگی از جانب سیاستمداران، نظامیان، جامعه شناسان و غیره صورت می‌پذیرد. بعد از این اتفاق در جبهه مقاومت بسیاری از مردم عادی جامعه و حتی بعضی از خواص به تشتّت و دست‌انداز دچار شدند که قرار بود چه بشود و چه شد؟ چرا بخشی از جبهه مقاومت فرو ریخت؟ خون‌های شهدای مقاومت چه می‌شود؟ مسئله اسرائیل و فلسطین چه سرانجامی خواهد داشت؟ این نتایج و این احساسات حاصل از همین تحلیل‌های جاری و ساری در جامعه است.
چه، بعد از برخی از اتفاقات و حوادث و چه، برای ورود به صحنه‌ها و ماجراهای آتی، سوال اصلی این است که جایگاه تحلیل خدایی کجاست؟ جایگاه تحلیل توحیدی کجاست؟ در جامعه ما بسیاری از تحلیل‌ها صورت می‌پذیرد و به جامعه ارائه می‌شود اما این که ما دانش‌آموختگان علوم قرآنی و حدیثی و دانشمندان دینی و کارشناسان مذهبی کشور، تبیین کنیم که منظر و تحلیل الهی - توحیدی نسبت به این صحنه‌ها چیست؟، هنوز جایگاه خود را پیدا نکرده است.
در تحلیل‌های‌ ما «إِنَّ رَبَّکَ أَحاطَ بِالنَّاسِ» و «أَنَّ اللَّهَ قَدْ أَحاطَ بِکُلِّ شَیْ‌ءٍ عِلْماً» چه جایگاهی دارد؟ آیا آن را نشان می‌دهیم و پررنگ می‌کنیم؟ در این صحنه و آن صحنه، ترامپ و نتانیاهو و فلانی احاطه دارند یا محیط بر صحنه، کسی دیگر است؟ فاعل این صحنه‌ها کیست؟ ماجراها اتفاقی و تصادفی صورت می‌پذیرد و نعوذبالله از دست خدا خارج شده یا ...؟ در تحلیل‌ها «لا مُؤَثِّرَ فِی الوُجودِ اِلَّا الله» به مخاطب القاء می‌شود یا مؤثران صحنه‌ها فلان بن فلان‌ها هستند؟
تحلیل‌های غیرخدایی و غیرتوحیدی چون برخاسته از قرآن نیست، نور ندارند و طبیعتاً باعث اندوه، نگرانی، افسردگی و تردید می‌شوند. آرامش بخش نیستند و کنشگر و روحیه بخش نخواهند بود. کسی که دست خدا را بالای این صحنه‌ها نبیند حقیقتاً به تزلزل دچار شده و به بیراهه می‌رود.
*در این حوادث تلخ یا شیرین، غم انگیز یا غرورآفرین، پیروزی‌ها و شکست‌ها، جایگاه امام عالم و تقدیرات شب قدر کجاست؟ ما معتقدیم که آنچه در طی سال واقع می‌شود در چون شب قدری، در « لَیْلَهٍ مُبارَکَهٍ» که «فیها یُفْرَقُ کُلُّ أَمْرٍ حَکیمٍ» است، رقم می‌خورد؛ در شبی که همه آنچه در طول سال پیش رو تا سال آینده اتفاق خواهد افتاد، اعم از کار نیک و بد، اطاعت و معصیت، تولد و مرگ و رزق و روزی و غیره تعیین می‌گردد.
نقش « تَنَزَّلُ الْمَلائِکَهُ وَ الرُّوحُ» و امام زمان (عج) چیست؟ آیا امام زمان چون غایب هستند، چون خورشید پشت ابر هستند، در این وقایع نقشی ندارند؟ و یا نه! از جانب خداوند به شدت مؤثر و فاعل هستند؟ آیا شهادت افرادی چون حجت الاسلام رئیسی، اسماعیل هنیه، سید حسن نصرالله و فرماندهان دیگر جبهه مقاومت در شب قدر سال قبل تقدیر شده بود؟ آیا امورات به واسطه «الروح» نازل شده و توسط امام زمان (عج) امضا گردید؟ و یا نه! این نوع امورات از دست خدا و امام زمان خارج شده است؟ تحلیل ولایی نسبت به این ماجراها کجاست؟
در این اعتقاد شیعه، خللی نیست اما سوال اصلی این است که چرا؟ حکمت ماجرا چیست؟ چرا در آن «لَیلَهُ ٱلقَدر» شهادت این افراد مقدّر می‌شود؟ چرا امام عالم در این مقطع از زمان، سقوط سوریه را امضا می‌کنند؟ امام عالم از جانب خداوند چه درسی را می‌خواهند به ما عرضه کنند؟ چه ضعفی را می‌خواهد برایمان آشکار نمایند و احیاناً چه قوّتی را در ما ارتقاء بخشند؟
آیا برای خداوند قادر و متعال سخت است که مقابل دشمنان اسلام بایستد یا خداوند نمی‌تواند نصرت خویش را چون گذشته بر لشکر اسلام ارزانی دارد تا این صحنه‌ها به این نحو پیش نرود!؟
قطعاً تقدیر همه امورات و صحنه‌ها، از کلیات تا جزئیات، از جانب خداوند عزیز و حکیم در شب قدر به دست یداللهی امام زمان است و بحمدالله به دست ترامپ و نتانیاهو و غیره نیست! این‌ها مهره‌های شیطان هستند که چون او چند صباحی است که دستشان باز گذاشته شده تا تمییز داده شود خبیث از طیب.
* فهم دقیق چرایی و حکمت این ماجراها و سپس رفتار صحیح در قبال آن، به میزان کشف و دقت فهم ما از برنامه خدا که در قرآن منعکس است، برمی‌گردد. اگر این امر تحقق نیابد، در مسیر به سوی آینده که روز به روز بر شدت و حدت فتنه‌های آن افزوده می‌شود خدای ناکرده در امان نخواهیم بود.
امام صادق (علیه السلام) شرط برون رفت با امنیت و سلامت از صحنه‌های آخرالزمان را اینگونه بیان می‌فرمایند: «مَنْ لَمْ یَعْرِفْ أَمْرَنَا مِنَ اَلْقُرْآنِ لَمْ یَتَنَکَّبِ اَلْفِتَنَ» کسی که از طریق قرآن به امر ما معرفت پیدا نکند، از فتنه‌ها در امان نخواهد بود. (تفسیر عیاشی، ج1، ص13) جامعه‌ای از فتنه‌های آخرالزمان در امان خواهد بود که امر اهل بیت (ع) را، برنامه خدا را، نقشه‌ها و نسخه‌های خدایی را متناسب با زمانه خویش از درون قرآن کشف نماید و با آن هماهنگ و همراه و همپا باشد.
ای کاش ما محققین قرآنی و دغدغه‌مندان دین و فرهنگ، در این‌گونه صحنه‌ها حداقل در کنار تحلیل‌های سیاسی، نظامی و اجتماعی، تبیین و تحلیل‌های برخاسته از معارف قرآنی را نیز ارائه دهیم؛ اما آنچه در این بین مظلوم و مهجور است نگاه متقن و صحیح و مبیّن قرآنی است.
چه خوب است و چه بسیار نیاز این زمانه است که علمای دینی ما، جامعه قرآنی و اساتید حوزه و دانشگاه، دست در دست هم و به مدد خداوند، در این گونه حوادث که اول آن نبوده و آخرین آن نیز نخواهد بود، منظر توحیدی را طبق برنامه خدایی برای جامعه تشیع، جامعه اسلامی و جامعه جهانی از قرآن استخراج و به انسان‌های تشنه و منتظر این زمانه ارائه نمایند؛ که این، یکی از فرمایشات و یکی از وجوه جهاد تبیینی است که رهبر معظم انقلاب (دام ظله و عزه) فرموده‌اند و متأسفانه هنوز معطل مانده است!
البته رهبر معظم انقلاب گام را فراتر گذاشته و نیاز به تبیین آینده، مستند به ثقلین را به دانشمندان و محققین گوشزد و تثبیت چشم‌انداز انقلاب اسلامی، تصویرسازی آن و روشن‌سازی مسیر پیش‌رو را از آنان می‌خواهند و در دیدار اعضای «همایش گام دوم از نگاه قرآن و حدیث» می‌فرمایند: «ما اگر در اوّل انقلاب این فرصت را می‌داشتیم که بنشینیم یک نگاهِ گام اوّل برای چهل سال ترسیم بکنیم، قطعاً وضعمان از وضع فعلی بهتر بود... اگر چنانچه [پیش‌بینی] اینها انجام می‌گرفت، می‌توانست بر اساس آن برنامه‌ریزی بشود؛ و اگر برنامه‌ریزی می‌شد، آن وقت کارها بهتر پیش می‌رفت. بنابراین خود این نگاه به یک فرصت چهل‌ساله، نگاه به این آینده‌ی چهل‌ساله [گام دوم]، در واقع می‌تواند یک پایه‌ای بشود برای برنامه‌ریزی، برای پیش‌آگهی، تا بدانیم که چه اتّفاقاتی ممکن است برای ما بیفتد؛ پیش‌بینی‌ها و آماده‌سازی‌ها؛ هم پیش‌آگهی است برای این که بدانیم چه اتّفاق می‌افتد، هم آماده‌سازی است برای این که بتوانیم برنامه‌ریزی کنیم و کار را انجام بدهیم».
*انقلاب الهی ایران واقع شد. امام فرمودند: مرا نبینید؛ دست خدا را ببینید که قلوب انسان‌ها را تحت تاثیر قرار داد و انقلاب اصلی را از قلوب آغاز کرد؛ خرمشهر به دست رزمندگان اسلام و فدا کردن خون‌های بسیاری آزاد شد؛ امام فرمودند: «خرمشهر را خدا آزاد کرد!». خداوند فاعل ماجراست. از طرفی در جبهه باطل، دشمنان حق اراده کرده‌اند نور خدا را، «نورالله» را خاموش کنند لیکن خداوند نورش را تام می‌کند. هنر شهدای ما، چمران‌ها و متوسلیان‌ها و حاج قاسم‌ها این است که این نور را همراهی می‌کنند، «نورالله» را در «برنامه الله»، با هدف «لِیُظْهِرَهُ عَلَی الدِّینِ کُلِّهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ» همراهی می‌کنند.
انسان‌ها به میزان فهم‌شان و بصیرت‌شان نسبت به برنامه خدا از طریق قرآن و ولیّ خدا و سپس همراهی با آن، اصالت و جایگاه پیدا می‌کنند. معرفت و همراهی ما با برنامه خدا به چه میزان است؟ آیا در این برهه از زمان، با معرفتی که از قرآن کسب می‌کنیم و حتی با نگاه امامین انقلاب اسلامی، هدف نابودی صهیونیسم و دولت یهود است یا خیر؟ آیا برنامه خداوند در این مقطع حذف این غده سرطانی و قطع ایادی آن و افشای آمران و وکلای صهیونیزم جهانی هست یا خیر؟ اگر اینگونه است، ذیل چه برنامه‌ای؟ با چه نقشه‌ای؟ با چه تقدم و تأخری؟ و با چه کیفیتی؟ و نقش ما در این میانه چیست؟
ای کاش این صحنه‌ها، این ماجراها در اوج امید به آینده روشن، بهانه‌ای باشد برای سرعت و سبقت همه اقشار جامعه به خصوص دغدغه‌مندان انقلاب اسلامی در پیروی از رهنمودهای پرچمدار انقلاب و تلنگری باشد برای قرب بیشتر ما به ثقلین، انس بیشتر با قرآن و تقرب بیشتر به اهل بیت (علیهم‌السلام)، برای طی طریق و پیمودن مسیری که انتهای آن ان‌شاءالله اقامه صلات به امامت رهبر معظم انقلاب (دام ظله و عزه) باشد، در بیت المقدس که «إِنَّهُمْ یَرَوْنَهُ بَعِیدا وَ نَرَاهُ قَرِیبا».
منبع: ایسنا