عصر کرد - ورزش 3 /پپ گواردیولا دیگر رقیب بزرگی مثل مورینیو و کلوپ ندارد و انگار او برای درخشش همیشه نیازمند رقیبی بزرگ است.
پپ گواردیولا دیگر با یورگن کلوپ رقابت نمیکند، کسی که به اعتراف خود پپ در رقابتی سالم او را به مربی بهتری تبیدل کرده بود. از روزهای رقابت او با مورینیو هم سالها گذشته است. کسی که باعث شده بود گواردیولا زندگی دائمی در درگیری و تنش را یاد بگیرد.
این روزها گواردیولا با کسانی رقیب است که در گذشته عضوی از کادر فنیاش بودهاند: میکل آرتتای آرسنال و انزو مارسکای چلسی. با توجه به این شرایط پپ گواردیولا این روزها تنها با خودش رقابت دارد.
گواردیولا با باخت امروز مقابل استونویلا در 12 بازی اخیر تنها یک پیروزی به دست آورده، 2 بار به تساوی رسیده و 9 بار باخته است. فراموش نکنید این همان گواردیولایی است که با همین باشگاه 18 جام به دست آورده است. جامهایی از جمله جام قهرمانی چمپیونزلیگ که پپ برای اینکه به منتقدانش ثابت کند بدون لئو مسی هم میتواند فاتح اروپا بشود بسیار مهم بود.
با اینکه پیش از شروع فصل جاری خیلیها نمیدانستند بعد از این همه افتخار باید از گواردیولا در سیتی چه انتظاری داشته باشند اما چنین سقوطی واقعا فراتر از انتظار بود. به خصوص بعد از تصمیم عجیب و غریب باشگاه و پپ برای تمدید دو ساله در میانه این بحران. گواردیولا در لحظاتی که تمدید نکردنش میتوانست سیتی را تا مرز فروپاشی پیش ببرد معرفت نشان داد و گفت که آدمی نیست که باشگاهش را در روزهای سخت و در زمان باخت تنها بگذارد و پی سرنوشت خودش برود.
درحالیکه رفیق صمیمی پپ و مدیر ورزشی سیتی، چیگی بگیرستین باشگاه را ترک کرده بود انتظار میرفت او هم راه چیکی را در پیش بگیرد ولی گواردیولا تمدید کرد تا ثابت کند برای منچسترسیتی چهرهای فراتر از یک مربی است. بیراه نبود که هواداران سیتی در دربی مقابل یونایتد بنر بزرگی برای او به ورزشگاه بردند که روی آن نوشته شده بود: "فراتر از یک مربی." گواردیولا همچنان مصمم ایستاده و میگوید: "من عقب نمیکشم. رئیس من هستم. من مربی این تیمم و باید راهحل پیدا کنم. من به اندازه کافی خوب نیستم."
هواداران سیتی این جملههای او را به عنوان نشانهای از تواضع تفسیر کردند ولی منتقدان میگویند او با وام گرفتن از جملههای سابق فابیو کاپلو بار دیگر غرورش را به رخ کشیده است. برگرداندن سیتی به روزهای خوب حالا برای گواردیولا به یک چالش شخصی تبدیل شده است.
شکی نیست که مصدومیتها به خصوص مصدومیت رودری نقش مهمی در این روزهای تاریک سیتی دارد. گواردیولا هم بدون شک مقصر نیست. او برخی بازیکنان باتجربهاش را بیش از حد خسته کرده و ظاهرا نتوانسته جوانترها را به اندازه کافی تاکتیکپذیر کند.
گواردیولا در اولین سال حضورش در منچسترسیتی هیچ جامی نگرفت و خیلیها شک داشتند ایده فوتبالی او در لیگ برتر جواب بدهد. ولی یک فصل بعد او استعداد و نبوغ، ظرفیتش برای ابداع تاکتیکهای جدید و ظرفیت روانیاش برای مواجهه مستقیم با چالشهای لیگ برتر را به نمایش گذاشت. پپ حالا بار دیگر باید با منتقدانش روبرو شده و ثابت کند که حق با آنها نیست. گواردیولا باید یاد بگیرد که بدون روبرو شدن با رقیبی بزرگ، مثل مورینیو یا یورگن کلوپ، باید موفق باشد. گواردیولا بیش از هر چیز به انگیزه نیاز دارد.