چاپ

عصر کرد - به گزارش دولت بهار به نقل از اکوایران، چین در سال 2010 از ژاپن پیشی گرفت و به دومین اقتصاد بزرگ جهان تبدیل شد؛ عنوانی که ژاپن تقریبا برای 40 سال در اختیار داشت. چین به بزرگ‌ترین تولیدکننده جهان و خریدار عمده کالاهای پایه و دارنده سه تریلیون دلار دارایی ارز خارجی تبدیل شد. نفوذ آن به بازارهای تولید خارجی به عنوان «شوک چین» شناخته می‌شود و خرید دارایی‌های امن خارجی توسط آن «مازاد پس انداز» نام گرفت.
اما آیا جهان بازهم شاهد چنین صعودی خواهد بود؟ هند این امید را دارد. از منظر تحلیلگران نشریه اکونومیست، در ماه‌های آینده هند احتمالا ژاپن را پشت‌سر خواهد گذاشت تا به دومین اقتصاد بزرگ آسیا و چهارمین اقتصاد بزرگ جهان، پس از آمریکا، چین و آلمان تبدیل شود. جمعیت هند درحال حاضر بیشتر از چین است و رشد اقتصادی آن احتمالا در طول چند سال آینده دو یا سه درصد افزایش خواهد یافت. رهبران هند می‌خواهند تولید ناخالص داخلی آن تا سال 2028 به 5 تریلیون دلار و صادرات کالاها و خدمات تا 2030 به یک تریلیون دلار برسد.
هند همچنین قصد دارد از تنش‌های ژئوپلتیکی که ظهور چین برانگیخته است بهره ببرد. تولیدکنندگانی که از تنش میان چین و آمریکا وحشت دارند به هند به عنوان یک جایگزین نگاه می‌کنند. شرکت تحقیقات بازار کانالیس می‌گوید شرکت اپل تا پایان سال 2025 بیش از یک پنجم گوشی‌های آیفون خود را در هند تولید خواهد کرد.
اما آیا هند سروصدای زیادی به پا خواهد کرد؟ باتوجه به مقیاس و سبک توسعه آن، جواب خیر است. در سال 2010، اقتصاد ژاپن همچنان 8 درصد تولید ناخالص جهان را تشکیل می‌داد. اما اقتدار آن اکنون کاهش یافته است. تا زمانی که هند در یک یا دوسال آینده به آن برسد سهم ژاپن از تولید ناخالص داخلی جهان کمتر از 4 درصد خواهد بود.
با این حال، نیروی کار هند تنها سه‌چهارم چین است که تا حدی به علت مشارکت پایین زنان است. اما روندهای اجتماعی می‌توانند تغییر کنند. با اینحال، در برخی پروژه‌ها نیروی کار هند تا دهه 2040 به چین نخواهد رسید. حتی در آن زمان، هند سهم کمتری از نیروی کار جهان را نسبت به امروز چین خواهد داشت.
این مساله تبدیل شدن هند به کارگاه جهان را دشوار می‌کند. به گفته موسسه مالی سیتی گروپ، حتی اگر هند به هدف یک تریلیون دلاری برسد، صادرات کالایی آن در 2030 تنها 3 درصد کل صادرات جهان خواهد بود. این درحالی است که کره جنوبی 10 سال قبل به این هدف رسیده بود.
صادرات خدمات هند اما چشمگیرتر است. بطوری که براساس پیش بینی سیتی گروپ سهم جهانی آن تا 2030 می‌تواند به 6 درصد برسد. شرکت‌های بین المللی کارهای قانونی و منابع انسانی را در داخل شرکت نگه می‌دارند ولی آن را به خارج از کشور منتقل کرده و مراکز توانمندی جهانی در هند ایجاد می‌کنند. این مساله می‌تواند برخی شغل‌های بامهارت در غرب را تهدید خواهد کرد. با اینحال، شرکت پرایس واتر هاوس کوپرز (PWC) می‌گوید این مراکز تا سال 2028 تنها می‌توانند 3.4 میلیون نفر را استخدام کنند.
از اینرو، وقوع یک «شوک هندی» بعید است؛ و «مازاد پس انداز» دیگری هم در راه نیست. نیازهای سرمایه گذاری هند از نرخ پس‌اندازش پیشی خواهد گرفت، از اینرو خروج سرمایه خالص بعید به‌نظر می‌رسد. در واقع، سرمایه به بازارهای سهام نقدی و اوراق هند جذب خواهد شد.
ظهور هند به اندازه چین چشمگیر نخواهد بود و به همین دلیل با واکنش‌های منفی کمتری مواجه می‌شود.