چاپ

عصر کرد - به گزارش خبرنگار ایرنا، سردار شهید سید محمدسعید جعفری در هجدهم بهمن ماه سال 1331 در شهرستان قصرشیرین دیده به جهان گشود و از همان کودکی در کنار تحصیل علم در دروس کلاسیک تا اخذ دیپلم ریاضی و پذیرش دوره کارشناسی، آموزش های دینی و مذهبی را نیز فرا گرفت. او از همان سال های نوجوانی یکی از سخنرانان مساجد و مجالس مذهبی شد و اولین سخنرانی اش را در سن 12 سالگی در جمع علما و روحانیون برگزار کرد.
این شهید والامقام همزمان به مبارزه و مناظره با مروجین مکاتب انحرافی، موسیونرهای مسیحی و مبلغان بهایی می پرداخت و همیشه با درایت و تدبیر قرآنی اش پیروز میدان مناظرات و مباحثات بود.
شهید جعفری قبل از انقلاب با همراهی آیت الله سید مرتضی نجومی، شبکه وسیعی را به منظور تهیه و توزیع اعلامیه های انقلابی، اعم از اعلامیه های امام خمینی (ره) و غیر آن را راه اندازی کرد که این شبکه پس از انقلاب نیز در راستای معرفی جریانات منحرف فکری و سیاسی به فعالیت خود ادامه داد.
شهید والامقام سپهبد صیاد شیرازی در مورد شهید سید محمدسعید جعفری گفت: «آشنایی من با سعید آغاز آشنایی من با مربیان دینی بود، سعید برای من همچون پلی بود به جهان معرفت و معنویت». «شهید صیاد از موضع علنی ایشان در مخالفت با رژیم از همان زمان اظهار تعجب می نماید». (کتاب در کمین گل سرخ و مصاحبه شهید صیاد با مرکز اسناد انقلاب اسلامی)
شهید جعفری در سال 56 فعالیت های نظامی خویش را آغاز کرد و هفت گروه مخفی برای فعالیت های نظامی تشکیل داد که تحت تعلیم آموزش های تخصصی قرار گرفتند. شبکه هفت گانه تهاجمی نیز بیشتر مراکز فساد و مشروب فروشی ها را در منطقه به تعطیلی کشاند و باعث رشد انقلاب در منطقه غرب شد که از این زمان، استاد شهید تحت تعقیب ساواک قرار گرفت.
شهید جعفری به عنوان رابط میان علمای منطقه منجر به تشکیل جامعه روحانیت کرمانشاه، جامعه روحانیت غرب کشور و نیز مجمع روحانیون تبعیدی و صدور ده ها اعلامیه ضد رژیم با پیگیری ایشان شد.
در جریان فتنه سالار جاف و تعرض چماقداران او به مردم که با سکوت و حمایت ضمنی شهربانی در شهرهای مختلف غرب کشور توأم بود، شهید جعفری به تدارک تحصن بزرگی از علما و بزرگان منطقه در کرمانشاه پرداخت که در این زمان دستگیر و زندانی شد، اما تحصن با موفقیت و برآمدن خواسته های متحصنین برگزار شد.
در زندان پیشنهاد بورسیه تحصیلی خارج از کشور را نپذیرفت و به جهت فعالیت مذهبی در زندان تحت شکنجه قرار گرفت. شهید جعفری در پی این جریان دست به اعتصاب غذا زد و در نهایت، پس از یک ماه که در زندان بود، هنگامی که رژیم برای آرام کردن مردم تصمیم گرفت زندانیان سیاسی را آزاد کند، به همراه دوستانش که زندانی بودند، آزاد شد.
شهید جعفری پس از آزادی از زندان، کمیته حفاظت شهری کرمانشاه را در اول آذر ماه سال 57 بنیان نهاده و شهر را به 14 منطقه حفاظتی تقسیم کرد، پایگاهی نظامی را در ارتفاعات برفگیر «خورین» حدفاصل کرمانشاه و کامیاران، راه اندازی کرد و نخستین آموزش نظامی متمرکز نیروهای انقلاب و هسته اولیه مجموعه ای که بعدها در غرب کشور «سپاه پاسداران» نامیده شد، شکل می گیرد.
همراهی این گروه با سایر افراد مرتبط با حلقه کرمانشاه در تهران، در نهایت منجر به تشکیل مسجد قبا زیر نظر آیت الله شهید دکتر مفتح شد، با پیروزی انقلاب اسلامی شهید جعفری اردوگاه پیش آهنگی خضر زنده را به پادگان آموزش نظامی تبدیل کرد و نیروهای پادگان های خورین و چغانرگس را در آن جا مستقر و با عنوان «پاسداران انقلاب اسلامی» شروع به فعالیت کرد. این پادگان اکنون با نام پادگان شهدا بزرگ ترین پادگان آموزشی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در کشور است.
در اوایل اسفند ماه 57 شهید جعفری به خدمت امام راحل (ره) رسید و گزارشی از نیروهای آموزشی دیده در پادگان های «خورین و چغانرگس و خضر زنده» ارائه کرد و با نگاهی دقیق و دور اندیشانه نظر امام (ره) برای تجهیز تسلیحاتی این نیروها و راه اندازی یک نیروی نظامی مستقل و توجه بیشتر مسوولان به مسائل کردستان را تقاضا کرد که منجر به ارجاع ایشان به آیت الله حسن لاهوتی و شهید سپهبد ولی الله قرنی از سوی امام (ره) شد.
آیت الله لاهوتی در اسفند ماه 57 برای دیدار از پادگان خضر زنده و اقدام های به عمل آمده، به کرمانشاه سفر کرد و با تشدید درگیری ها در کردستان و سقوط منطقه شهری سنندج و محاصره پادگان آن به وسیله گروهک ها تسلیحات گسترده این پادگان در شرف تصرف گروهک های معاند با نظام قرار گرفت، شهید سپهبد قرنی با ارائه اختیارات تام به شهید جعفری، در نیروهای نظامی منطقه غرب، ورود نیروهای آموزش دیده ایشان را به عرصه دفاع طلب کرد.
با تشدید درگیری ها در کردستان و سقوط منطقه شهری، شهید جعفری با استقرار در پایگاه هوانیروز کرمانشاه و هماهنگی عملیات هوایی با پایگاه هوایی نوژه، عملیات سنندج را آغاز کرد و با خاموش کردن آتش نیروهای مهاجم به پادگان و هلی برن نیروهایش به داخل آن، نخستین عملیات نظامی انقلاب اسلامی را در 28 اسفند 57 با موفقیت کامل رقم زد.
شهید جعفری در فروردین ماه 58 نیروهای مبارز سنندج را همراه با گروه میثم به سمت مهاباد گسیل داد تا به صورت مردمی در شهر وارد و در پایگاه هایی مستقر شده و متصرفان شهر و پادگان مهاباد را به عقب برانند که این نیروها به مدت چند ماه تا رسیدن به هدف مورد نظر در مهاباد مستقر و در2 گروه فرهنگی و نظامی مشغول به فعالیت شدند، پراکندگی نیروهای ضد انقلاب و عناصر وابسته به پالیزبان در شهرستان های کرند و گهواره نیز در آن زمان منجر به عدم امنیت در منطقه شد. ارتباط نزدیک شهید جعفری با بزرگان قومی آن مناطق و طرح واگذاری تأمین منطقه به ایشان، اغتشاشات درازمدت را بدون درگیری و مداخله نظامی خاتمه داد.
در اوایل مرداد 58 با سقوط پایگاه سپاه در مریوان به دست گروهک ها و قتل عام خانواده پاسداران منطقه، شهید جعفری با تقویت سران محلی مدافع انقلاب و ایجاد حرکت از روستا به شهر این نیروها (طرح و مدیریت یکی از نزدیکان شهید) منجر به محاصره شهر و قطع ارتباط گروهک ها با نیروهای خارج شد که با ورود شهید دکتر مصطفی چمران به منطقه به نمایندگی از دولت و مذاکره ایشان با شهید جعفری با سران گروهک ها، نیرو های متهاجم، مریوان را به سمت پاوه ترک کردند، حضور این نیروهای غیرمتعهد در پاوه و بروز برخی رفتار های زننده آن ها، مردم مسلمان پاوه را به واکنش واداشته، منجر به تحصن اعتراض آمیز مردم در فرمانداری شهر شد.
در آن فضای متشنج، شهید جعفری در اقدامی شجاعانه با همراهی آیات عظام اشرفی اصفهانی، کاظمی و خرمشاهی در جمع مردم متحصن در فرمانداری پاوه حضور یافت و با سخنرانی و اعلام حمایت از تحصن کنندگان، خطر مذاکرات به نفع مردم پاوه و ورود شهید چمران به این شهر منجر به خشم معاندان و محاصره و حمله مسلحانه آن ها به پاوه شد، شهید جعفری در 2 مرحله تسلیحات و نیروهای جان برکفی را به فرماندهی شهید آیت شعبانی و آقای عبدالعلی بوچانپور به درون حلقه محاصره پاوه ارسال کرد.
در شهریور 58 شهید جعفری با اعزام نیروهای سپاه به روانسر، دشمنان انقلاب را بدون درگیری به عقب نشینی از آن شهر وادار نمود، در دی ماه با تشکیل گروه سلمان و تدوین طرح یک عملیات چریکی پیچیده به فرماندهی شهید ابوالحسن یاری، کامیاران را در اوج ناامیدی ها بدون تلفات شهری و با تقدیم کمترین شهید آزاد می نماید.
شهید جعفری با تدارکات و تأسیس «نهضت اسلامی دانشجویان غرب کشور» به عنوان نخستین اتحادیه دانشجویی و نامزدی در انتخابات اولین دوره مجلس شورای اسلامی در پاوه نقش بی بدیلی در عرصه های سیاسی و فرهنگی منطقه ایفا کرد، ارتباط شهید جعفری با مجلس اعلای شیعیان لبنان و سفر آقای عبدالامیر قبلان به کرمانشاه و نیز ارتباط با حزب الدعوه الاسلامیه عراق به خصوص علامه سید مرتضی عسگری از پیش از پیروزی انقلاب اسلامی و همکاری با حزب اسلامی رعد افغانستان پس از پیروزی و صدور نشریه عاشورا در افغانستان از دیگر اقدامات فرهنگی شهید است.
استاد شهید با سخنرانی های متعدد در کرمانشاه به دعوت عمومی و بسیج نیروهای مردمی به جهاد اهتمام نمود و با جمعی از یاران و شاگردان جان برکف خویش به عنوان نخستین گروه پیشتاز در مبارزه و جهاد به مقابله با دشمنان در حال پیشروی شتافتند و در حالی که دشمن از سرپل ذهاب گذشته بود، با آنان رو به رو شدند.
یک ماه مقاومت سرسختانه این گروه اندک با حمایت هوانیروز کرمانشاه به خصوص رشادت های شهیدان علی اکبر شیرودی، احمد کشوری و یحیی شمشادیان منجر به زمین گیر شدن سپاه سوم عراق در دشت ذهاب شد و در نهایت تخلیه و عقب نشینی آن ها از منطقه شهری سرپل ذهاب و انتقال جبهه مقاومت ایران به ارتفاعات قراویز در غرب سرپل ذهاب گردید.
شهید سید محمدسعید جعفری سرانجام در چهارم آبان 1359 در شب خجسته عید غدیر ولایت مرتضوی در خط مقدم جنگ و ارتفاعات قراویز و در حالی که برای برگرداندن پیکرهای مطهر همرزمان خود به عمق جبهه دشمن نفوذ کرده بود، بر اثر انفجار مین به اجداد پاک و شهید خویش تأسی کرده، پس از عمری کوتاه، اما بسیار پربرکت، در حال سجده جان به جان آفرین تسلیم کرد.
یادش گرامی و راهش پررهرو باد.
استان‌ها کرمانشاه 0 نفر

عصر کرد