چاپ

عصر کرد - رییس پارک ملی گلستان گفت: امسال طبق سرشماری انجام شده در دوره گاوبانگی (جفت گیری و تعیین قلمرو ) جمعیت مارال قرمز در این ذخیرگاه طبیعی به 612 راس افزایش یافت که در مقایسه با سال قبل 13 درصد بیشتر است.

مهدی تیموری در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: مارال‌های‌ نر هر ساله در فصل گاوبانگی (از نیمه شهریور و تا پایان مهرماه) جفت‌گیری و تعیین قلمرو می‌کنند که امسال هم محیط‌بانان با همکاری دوستداران طبیعت با برپایی 10 چادر ثابت و 36 چادر سیار در مناطق مختلف پارک ملی گلستان، کار حفاظت و سرشماری جمعیت این گونه جانوری و جلوگیری از فعالیت شکارچیان غیرمجاز در این فصل را برعهده داشتند.
وی افزود: طبق آخرین جمع‌بندی محیط‌بانان از مدت حضور خود در محل‌های زیست مرال قرمز در فصل گاوبانگی و پیاده کردن صدای ضبط شده مارال‌های نر، مشخص شد که جمعیت این گونه جانوری در پارک ملی گلستان از حدود 540 راس سال قبل به 612 راس افزایش یافته است.
مرال‌های نر پارک ملی گلستان در فصل گاوبانگی (جفت گیری) با سردادن بانگ عاشقانه، مرال ماده را به قلمرو خود می‌کشانند و تولید مثل و استمرار بقای نسلی را در سایه مراقبت محیط‌بانان و دوستداران محیط زیست انجام می‌دهند.
رییس پارک ملی گلستان گفت: بیشترین جمعیت مرال قرمز به عنوان بزرگترین گوزن بومی ایران به ترتیب در محدوده جنگل‌های هیرکانی استان‌های گلستان، مازندران و گیلان زیست می‌کنند که با توجه به شرایط کشور در نیم قرن اخیر جمعیت این گونه کاهش یافته است.
وی افزود: ایجاد جاده برای تردد و اسکان جوامع محلی، تغییرکاربری و چرای دام در محدوده جنگل‌های هیرکانی و از همه مهمتر حضور شکارچیان غیرمجاز در زیستگاه این گونه شاخص از جمله عوامل تاثیرگذار در کاهش جمعیت مرال قرمز است.
رییس پارک ملی گلستان ادامه داد: بیش از 2 هزار راس مارال قرمز بر اساس سرشماری جمعیت جانوری در اواخر دهه 50 در این پارک زیست می‌کردند که این آمار در سرشماری اوایل دهه 90 با کاهش 80 درصدی به حدود 200 راس رسیده است.
تیموری گفت: در چند سال اخیر با اجرای برنامه‌های مدیریتی مناسب و همکاری مردم، معتمدان و مسوولان ارشد کشوری و استانی در کنار تلاش شبانه روزی محیط بانان، جمعیت این گونه ارزشمند در پارک ملی گلستان افزایش قابل توجهی داشته است.
پارک ملی گلستان به عنوان یکی از ذخیره‌گاه‌های زیست کره ثبت شده در میراث جهانی 1350 گونه گیاهی و 302 گونه جانوری از جمله نیمی از گونه‌های پستانداران ایران را در حدود 900 کیلومتر مربع گستره جای داده است.
این پارک از بهترین زیستگاه‌های پستانداران بزرگی چون پلنگ، خرس قهوه‌ای، گرگ، وشق، مرال، شوکا، گوسفند وحشی و بز وحشی، آهوی ایرانی و گراز بوده و بویژه بخاطر جمعیت فراوان قوچ و میش اوریال معروف است.
گلستان در سال 1354 نخستین پارک ملی ایران شد که در فهرست میراث جهانی یونسکو به عنوان یکی از 50 ذخیره‌گاه زیست محیطی کره زمین به ثبت رسید.
بیشتر گستره پارک در استان گلستان، حدود 34 درصد آن در خراسان شمالی و بخش ناچیزی نیز در سرزمین استان سمنان قرار دارد.