بزرگنمايي:

عصر کرد - به گزارش به نقل از اتاق ایران آنلاین، بررسی الزامات تحقق عنوان سال 1404 که بر پایه سرمایه‌گذاری و رشد تولید استوار است، نشان می‌دهد که اولین قدم برای رسیدن به این هدف، تلاش برای امکان پیش‌بینی آینده اقتصاد است. نایب‌رئیس کمیسیون سرمایه‌گذاری و تأمین مالی اتاق ایران تأکید دارد: انتخاب عنوان «سرمایه‌گذاری برای تولید» برای سال 1404، انتخاب به‌جا و درستی است؛ اما الزامات تحقق آن مهیا نیست.
بیشتر بخوانید: اخبار روز خبربان
بنابراین دولت و حاکمیت باید برای ایجاد زیرساخت‌های لازم، برنامه‌ریزی و در گام نخست اقتصاد را به سمت پیش‌بینی‌پذیری هدایت کنند. حسن فروزانفرد، نایب‌رئیس کمیسیون سرمایه‌گذاری و تأمین مالی اتاق ایران تأکید کرد: اگر اهمیت سرمایه‌گذاری در اقتصاد ایران درک شده است، باید فکری برای فضای غیرقابل پیش‌بینی حاکم بر اقتصاد کشور کرد. موضوع سرمایه‌گذاری، دستوری نیست؛ زمانی که شرایط آن مهیا شود، سرمایه‌گذاری هم رونق می‌گیرد. بنابراین این نیازسنجی درباره اقتصاد ایران و لزوم جذب سرمایه‌های جدید به درستی اتفاق افتاده و باید به دنبال آن شاهد ایجاد زیرساخت‌ها و فراهم شدن فضای مناسب باشیم.
تغییرات نرخ ارز و حقوق گمرکی در بودجه 1404
این فعال اقتصادی خاطرنشان کرد: ذخیره کردن منابع در منازل به شکل ارز، سکه و طلا، اقدام اقتصادی نیست و منجر به توسعه نمی‌شود و تنها سود ریالی برای جبران تورم حاکم را به دنبال دارد. از طرفی همه ما می‌دانیم که برای توسعه اقتصادی نیازمند تولید ارزش‌افزوده هستیم و سرمایه‌گذاری در این مسیر قابل تحمیل و اجبار نیست.
او از شرایطی صحبت کرد که حتی بانک‌ها نیز به دلیل وضعیت تورمی و نرخ‌های بهره، تمایلی به اعطای تسهیلات حتی وام‌های یک‌ساله برای تأمین منابع تولید کشور، ندارند. عضو هیات نمایندگان اتاق ایران در عین حال از ارتباط معنادار مفهوم سرمایه‌گذاری در تولید و پیش‌بینی‌پذیر بودن اقتصاد سخن گفت و تأکید کرد: شاخص اصلی سرمایه‌گذاری، اندازه و میزان پیش‌بینی‌پذیر بودن اقتصاد برای صاحبان سرمایه است.
فروزانفرد تصریح کرد: دستاوردها و خروجی یک سرمایه‌گذاری در آینده مشخص می‌شود، بنابراین خیلی مهم است که سرمایه‌گذار در زمان شروع کار چه تصویری از آینده دارد و بر اساس چه اطلاعاتی از متغیرهای اقتصادی، آینده را ترسیم می‌کند.
نایب‌رئیس کمیسیون سرمایه‌گذاری و تأمین مالی اتاق ایران با توجه به تجربه یک دهه گذشته که نرخ تجمیع سرمایه و شکل‌گیری آن در کشور منفی شده است، علت آن را ناشی از ناتوانی سرمایه‌گذاران از ترسیم آینده دانست و تأکید کرد: در اینجا موضوع فقط ریسک سرمایه‌گذاری نیست. در اقتصادی مانند اقتصاد ایران، ریسک‌ها بالاست و چالش اصلی آن، غیرقابل محاسبه بودن ریسک است.
او ادامه داد: در سایر کشورها به گونه‌ای است که ریسک موجود قابل مدیریت و پیش‌بینی است. بنابراین سرمایه‌گذاران ورود می‌کنند و با مدیریت ریسک‌ها، منافع بیشتری از سرمایه‌گذاری پرریسک خود به دست می‌آورند.
فروزانفرد مشکل اصلی امروز اقتصاد را غیرقابل پیش‌بینی بودن و ناتوانی در مدیریت ریسک‌ها دانست و ادامه داد: امروز آنچه پیش‌روی سرمایه‌گذار ایرانی قرار دارد از شرایط آرام اقتصاد تا درگیری‌ها و رفتارهای پرهیجان در نوسان است. از طرفی فعال اقتصادی هم دانش محدودی درباره آینده اقتصاد دارد. بنابراین به دنبال موقعیت با ریسک کمتر و چشم‌انداز روشن‌تر می‌رود که نتیجه آن هم در یک دهه گذشته به خروج آرام آرام سرمایه‌ها از کشور منتهی شده است.
بیشتر بخوانید