بزرگنمايي:

عصر کرد - آفتاب‌‌نیوز :
سامانتا برگسون در ایندی وایر نوشت: اکنون زمان آن رسیده است که داستان بازیگر فقید، ماریا اشنایدر، به طور کامل روی پرده به نمایش درآید. اشنایدر که به خاطر بازی در فیلم بحث‌برانگیز «آخرین تانگو در پاریس» در کنار مارلون براندو در 19 سالگی معروف شد، در فیلم زندگینامه‌ای «ماریا بودن» توسط آناماریا وارتولومِی، بازیگر نوظهور فیلم «اتفاق»، به تصویر کشیده شده است.
این فیلم که در ابتدا با نام «ماریا» معرفی شده بود، از خاطرات «ماریا، دخترعموی من» نوشته ونسا اشنایدر اقتباس شده است. مالی رینگوالد ترجمه انگلیسی این کتاب را انجام داده که به زندگی اشنایدر پس از ضبط صحنه تجاوز ساختگی در «آخرین تانگو در پاریس» در سال 1973 می‌پردازد. بر اساس این خاطرات، برناردو برتولوچی، کارگردان فیلم، جزئیات کامل سناریو را تا لحظه قبل از فیلم‌برداری به اشنایدر نگفته بود.
مت دیلون در این فیلم نقش مارلون براندو، هم‌بازی اشنایدر در «آخرین تانگو در پاریس» را بازی می‌کند و جوزپه ماجیو نقش برتولوچی را ایفا می‌کند. همچنین ایوان آتال، ماری ژیلن، استانیسلاس مرهار، سلست برونکوئل، جاناتان کوزینیه و الکسیس کورسو نیز در این فیلم بازی می‌کنند. این اثر که اولین‌بار در جشنواره کن به نمایش درآمد، قرار است در جشنواره «ملاقات با سینمای فرانسه» در نیویورک نیز اکران شود و توسط ماریل دوگو از شرکت Les Films de Mina تهیه شده است.
خلاصه رسمی فیلم چنین بیان می‌کند: «ماریا اشنایدر (وارتولومِی) بازیگر جوان و بااستعداد فرانسوی است. وقتی او نقش اصلی یک فیلم را به کارگردانی یک فیلمساز معروف ایتالیایی و در کنار یکی از محبوب‌ترین بازیگران آمریکایی به دست می‌آورد، به نظر می‌رسد فرصتی طلایی نصیبش شده است. همکارانش، برناردو برتولوچی و مارلون براندو (دیلون)، به نظر می‌رسد بهترین توانایی‌های ماریا را شکوفا می‌کنند و با او رابطه‌ای صمیمانه و آموزنده برقرار کرده‌اند. اما یک روز، این دو مرد تصمیم می‌گیرند بدون اطلاع ماریا، صحنه‌ای کلیدی و جنجالی را به‌عنوان یک حمله وحشتناک فیلم‌برداری کنند. فیلم به‌عنوان یک شاهکار هنری جسورانه تحسین می‌شود، اما برای ماریا، این آغاز کابوسی بی‌پایان است.»
فیلم به دو بخش تقسیم شده است: همکاری اشنایدر با براندو و برتولوچی در صحنه فیلم‌برداری، و پیامد‌های پس از حمله، زمانی که اشنایدر تلاش می‌کند با آنچه رخ داده کنار بیاید و در عین حال با شهرت ناگهانی‌اش دست‌وپنجه نرم می‌کند.
طبق خاطرات «ماریا، دخترعموی من»، برتولوچی تا لحظه آخر جزئیات صحنه‌ای را که در آن شخصیت براندو شخصیت اشنایدر را مورد تجاوز قرار می‌دهد، از او پنهان کرده بود. اشنایدر در سال 2011 درگذشت. برتولوچی ادعا‌های مربوط به عدم رضایت را رد کرده و آن را سوءتفاهمی مضحک خوانده بود.
جسیکا پالود، کارگردان «ماریا بودن» پیش‌تر به «ورایتی» گفته بود که این فیلم درباره «نگاهی است که به بازیگران زن می‌شود و چگونه می‌تواند آسیب‌زا و ویرانگر باشد، به‌ویژه زمانی که کسی درک نمی‌شود یا جدی گرفته نمی‌شود.»
منبع: همشهری آنلاین