بزرگنمايي:

عصر کرد - فیلم‌های جنگی مملو از داستان‌های شجاعت، فداکاری و وطن‌پرستی هستند و فیلم “sky force” ساخته‌ی کارگردانان ساندیپ کِولانی و آبیشک آنیل کاپور، عنصری از جذابیت را به این ترکیب اضافه می‌کند. فیلم، بیننده را به جنگ هند و پاکستان در سال 1965 و اولین درگیری هوایی ملت علیه پاکستان می‌برد.
بیشتر بخوانید: اخبار روز خبربان
داستان حول محور فرمانده اسکادران T.K. ‘Tabby’ Vijaya ((تی.کی. “تابی” ویجایا (ویر پاهاریا) می‌چرخد که بی‌توجهی‌اش به پروتکل‌ها، او را در جریان ماموریت نیروی آسمانی، به یک ماموریت انفرادی به داخل خاک دشمن می‌کشاند. سرپیچی او منجر به ناپدید شدن مرموزش می‌شود و فرمانده وینگ کی.او. تایگر آهوجا (آکشی کومار) یک جستجوی بی‌وقفه 19 ساله را برای کشف سرنوشت تَبی آغاز می‌کند.
فیلم با یک شروع کلیشه‌ای شامل سکانس‌های آموزش هوایی و لحظات سرخوشانه آغاز می‌شود، اما در ابتدا برای جذب مخاطب تلاش می‌کند. با این حال، به محض اینکه اکشن به آسمان‌ها منتقل می‌شود، روایت بال می‌گیرد. فیلمنامه توسط کولانی، همراه با ویرایش دقیق آ. سریکار پراساد، روایت محکمی را تضمین می‌کند که جذابیت و تعامل احساسی را حفظ می‌کند. فیلم سکانس‌های اکشن خیره‌کننده‌ای دارد که تماشاگر را میخکوب نگه می‌دارند. به مشکلات اداری و کاغذبازی‌های سیاسی به آرامی اشاره می‌شود و بدون کاهش سرعت، به واقع‌گرایی می‌افزاید. اوج احساسی فیلم، جایی که حقیقت ماموریت تابی آشکار می‌شود، هم دلخراش و هم رضایت‌بخش است.
آکشی کومار بازی ظریف و دقیقی را به عنوان فرمانده وینگ آهوجا ارائه می‌دهد و رهبری و عمق احساسی را، به ویژه در تعاملات زیبایش با چالش‌های بروکراسی، تجسم می‌بخشد. ویر پاهاریا اولین حضور خوب خود را در نقشی قابل توجه انجام می‌دهد. او جذابیت و شدت را به شخصیت می‌بخشد و جای خود را پیدا می‌کند. رفاقت آنها روی پرده معتبر و جذاب است. شاراد کلکار در نقش کوتاه فرمانده اسکادران احمد حسین می‌درخشد. سارا علی خان در نقش کوتاه گیتا ویجایا دوست‌داشتنی است. نیمرات کاور در نقش پریتی آهوجا، مانیش چودری در نقش گروهبان لارنس، سوهام موجومدار در نقش رقیب تابی، دباشیش چاترجی، و وارون بادولا در نقش مارشال هوایی آمیت، حمایت شایسته‌ای ارائه می‌دهند. تیزر فیلم قاتل وحشی + ویدیو بخوانید
ز نقاط ضعف فیلم میتوان گفت که برخی از دیالوگ‌ها و صحنه‌ها خیلی موعظه‌گرانه به نظر می‌رسند، صحنه‌های احساسی آنطور که باید با توده‌های مردم ارتباط برقرار نمی‌کنند، به نظر می‌رسد که از سارا علی خان به اندازه کافی استفاده نشده، شیمی بیشتری می‌توانست بین افسران نیروی هوایی هند نشان داده شود، آهنگ‌ها هم با مخاطب ارتباط برقرار نمی‌کنند.
فیلم بیش از حد کلیشه‌ای است. صحنه، محیط، دیالوگ‌ها، درام، همگی حس واضحی از آشناپنداری می‌دهند. در تلاش برای پاسخگویی به یک “اصطلاح سینمایی” رو به رشد که در آن وطن‌پرستی به وطن‌پرستی افراطی و کف‌آلود تقلیل یافته، سعی می‌کند آنچه بیش از 50 سال پیش اتفاق افتاده را با احساساتی که در سال 2025 بسیار قوی هستند، بیاراید. ما اکنون واقعاً باید در مورد تعداد دفعاتی که یک فیلم میهن‌پرستانه بالیوودی (با بازی آکشی یا بدون او) می‌تواند بگوید: “این هند جدید است. ما به خانه‌شان می‌رویم و آنها را می‌زنیم” سقفی تعیین کنیم.
بزرگترین نقطه ضعف “sky force” در فیلمنامه و نحوه نگارش آن است که بیش از حد به دیالوگ‌ها و لحظات موعظه‌گرانه و وطن‌پرستانه افراطی تکیه می‌کند. فیلم قطعا نیت خوبی دارد، اما به نوعی، احساسات به درستی منتقل نمی‌شوند. به دیالوگی که در آن KO آهوجا (آکشی کومار) خود را به عنوان “پدرت، هندوستان” به یک افسر پاکستانی معرفی می‌کند، توجه کنید. در حالی که شیمی بین آکشی و TK ویجایا (ویر پاهاریا) دوست‌داشتنی است، می‌توانست تمرکز بیشتری برای نشان دادن حس برادری بین سایر اعضای تیم اسکادران وجود داشته باشد.