بزرگنمايي:

عصر کرد - گزارشی در مجله پزشکی The New England Journal of Medicine، از انتقال سرطان از یک بیمار به جراح خود در حین عمل جراحی خبر می‌دهد؛ اتفاقی که به نظر می‌رسد بی‌نظیر باشد.

اخیراً مقاله‌ای منتشر شده که نشان می‌دهد یک پزشک که در حال جراحی روی یک بیمار مبتلا به سرطان بوده، به طور تصادفی بیماری را به خود منتقل کرده است، اتفاقی که به نظر می‌رسد یک مورد بی‌نظیر باشد.
براساس یک مقاله که در The New England Journal of Medicine منتشر شده است، یک پزشک که در حال جراحی روی یک بیمار مبتلا به سرطان بوده، به طور تصادفی بیماری را به خود منتقل کرده است؛ اتفاقی که به نظر می‌رسد یک مورد بی‌نظیر باشد.
ماجرا این است که مردی 32 ساله از آلمان با نوع نادری از سرطان تشخیص داده شده بود و در حال انجام جراحی برای برداشتن توموری از شکم خود بود. در حین جراحی، پزشک جراح به طور تصادفی دست خود را برید، پنج ماه بعد، جراح 53 ساله متوجه شد که برآمدگی کوچکی در محلی که چند ماه پیش دستش را بریده بود، ایجاد شده و به پزشک مراجعه کرد.
این برآمدگی، تومور بدخیم از آب درآمد و آزمایش‌ها نشان داد که از نظر ژنتیکی مشابه سرطان بیمار قبلی او بوده است.
این امر موجب شد تیم پزشکی که جراح را درمان می‌کرد، نتیجه بگیرد که او سرطان را از طریق ورود سلول‌های توموری به زخم دستش گرفته است.
نویسندگان گزارش موردی این وضعیت را غیرمعمول دانستند، زیرا در پیوندهای معمول، بدن یک واکنش ایمنی نشان می‌دهد و هرگونه بافت خارجی را رد می‌کند و آنها انتظار داشتند که همین واکنش در مورد پزشک نیز رخ دهد.
با این حال، با توجه به رشد و توسعه تومور، این موضوع نشان می‌دهد که بدن جراح یک "واکنش ایمنی ناکارآمد علیه تومور" داشته است.
نویسندگان گزارش موردی بیان کردند که احتمالاً بدن پزشک واکنش مناسبی به سلول‌های توموری که از بدن بیمار به زخم دستش منتقل شده بود، نشان نداده است.
براساس گزارش دیلی میل، این گزارش اولین بار در سال 1996 منتشر شد اما اکنون با توجه به علاقه مجدد، دوباره مورد توجه قرار گرفته است.
نویسندگان حدس می‌زنند که تومور از طریق چندین مکانیزم از تخریب ایمنی فرار کرده باشد، از جمله تغییرات در مولکول‌های موجود در سلول‌ها و ناکامی بدن جراح در شناسایی و حمله به سلول‌های توموری به طور مؤثر.
دو سال پس از برداشتن تومور جراح، هیچ نشانه‌ای از گسترش یا بازگشت سرطان دیده نشد.
نویسندگان مقاله اشاره کردند که این مورد جالب است زیرا بافت پیوندی با بافت میزبان تفاوت دارد و معمولاً توسط سیستم ایمنی میزبان هدف قرار می‌گیرد تا از بین برود.به همین دلیل است که گیرندگان اعضای پیوندی باید داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی مصرف کنند تا از رد پیوند جلوگیری کنند اما در حالی که جراح التهاب اطراف زخم اصلی خود را تجربه کرد، واکنش ایمنی او نتوانست از رشد تومور جلوگیری کند.
موارد مشابه مورد جراح بسیار نادر هستند و هیچ آماری در مورد "سرطان پیوندی" وجود ندارد.
انتشار این مطلب نباید موجب نگرانی اطرافیان افراد مبتلا به سرطان از احتمال سرایت این بیماری از فرد مبتلا به سایرین باشد زیرا مورد ذکرشده در این مطلب، در یک عمل جراحی و طی اتفاقی بسیار نادر رخ داده است و بیماری سرطان به هیچ عنوان قابلیت سرایت از فردی به فرد دیگر ندارد.