بزرگنمايي:

عصر کرد - تلویزیون نقش مهمی در اجتماعی کردن کودکان دارد. کودکان از طریق تلویزیون اطلاعات و ارزش‌هایی را به دست می‌آورند، حتی زمانی که کودکان صرفا برای سرگرمی تلویزیون تماشا می‌کنند
تحریریه زندگی آنلاین : تلویزیون نقش مهمی در اجتماعی کردن کودکان دارد. کودکان از طریق تلویزیون اطلاعات و ارزش‌هایی را به دست می‌آورند، حتی زمانی که کودکان صرفا برای سرگرمی تلویزیون تماشا می‌کنند، از آن می‌آموزند.
بیشتر بخوانید: اخبار روز خبربان
کودکان از دوران شیرخوارگی تلویزیون تماشا می‌کنند. بسیاری از والدین می‌گویند، تلویزیون توجه کودک‌شان را جلب می‌کند و او ساکت می‌شود، یا زمانی که تصویر تلویزیون خراب می‌شود یا صدا قطع می‌شود، باعث ابراز ناراحتی کودک می‌شود.
کودکان از تلویزیون چه می‌آموزند؟!
تلویزیون 3 کارکرد عمده برای کودکان دارد:
1. آموزش مهارت‌های ذهنی و اطلاعات
2. یادگیری اجتماعی
3. فروش محصولات
آموزش مهارت‌های ذهنی و انتقال اطلاعات و همچنین مهارت‌های اجتماعی از طریق تلویزیون به صورت غیر مستقیم و غیر عمد منتقل می‌شود، یعنی زمانی که کودک برنامه‌های سرگرم کننده را می‌بیند، آموزش به خودی خود شکل می‌گیرد.
بیشتربخوانید: نگاهی به فیلم تگزاس سید مسعود اطیابی
کـــودکان از تماشای تلویزیون چه می‌فهمند؟!
تلویزیون به راحتی می‌تواند توجه کودکان را به خود جلب کند. بعضی از جنبه‌های برنامه‌های تلویزیونی مثل صدای بچه‌ها، صدای زنان، تغییرات حرکتی و صوتی و کارتون‌ها توجه کودکان را به خود جلب می‌کند. در عین حال برنامه‌هایی که غالبا محتوای خشونت‌آمیز و پرخاشگری داشته باشند، توجه کودکان را جلب نمی‌کنند. همچنین برنامه‌هایی که محتوای آن‌ها گفتگوهای پیچیده و صدای مردان و عکس حیوانات است، توجه و علاقه کودکان را سلب می‌کند.
درک کودکان از آنچه در تلویزیون می‌بینند، بستگی به میزان رشد شناختی آنها دارد، به طور مثال کودکان تا سنین 9 یا 10 سالگی به سختی برنامه‌های بزرگسالان را می‌فهمند، زیرا مهارت‌های شناختی لازم را ندارند. در نتیجه درک متفاوتی نسبت به بزرگسالان، از این برنامه تلویزیونی خواهند داشت.
کودکان خردسال در تشخیص مفهوم مهم و اصلی از مفاهیم غیر مهم و حاشیه‌ای ناتوان هستند، به طور مثال ممکن است مفهوم مهم برنامه‌ای، کمک به دوستان باشد، اما زمین خوردن شخصیت اصلی در حین برنامه از نظر یک کودک خردسال مهم‌تر تلقی شود.
در ضمن ممکن است کودکان نتوانند بین عناصر مختلف داستان که در زمان‌های مختلف روی می‌دهد، ارتباط برقرار کنند، به طور مثال شاید نتوانند بین صحنه‌ای که یک کودک بیمار است و صحنه نیم ساعت دیگر که کودک در بیمارستان است، در ذهن‌شان ارتباط برقرار کنند. همچنین کودکان نمی‌توانند وقایعی که به صورت آشکارا نشان داده نمی‌شود را درک کنند، مثلا در صحنه‌ای که سربازان به دهکده حمله می‌کنند و صحنه قطع می‌شود و صحنه بعدی خرابی دهکده را نشان می‌دهد، کودکان نمی‌توانند اتفاقاتی که مسبب خرابی دهکده شده‌اند را استنباط کنند.‌
آیا تلویزیون کودکان را از لحاظ ذهنی منفعل بار می‌آورد؟!
تلویزیون تماشا کردن برای کودکان به منظور سرگرمی است و آن را وسیله‌ای برای سرگرمی می‌دانند. در نتیجه تلاش ذهنی صرف آن نمی‌کنند. کودکان از همان سنین اولیه انتخاب می‌کنند که چگونه تلویزیون تماشا کنند، آنان جذب برنامه‌هایی می‌شوند که دارای حرکات سریع و واضح هستند و ترفندهای سمعی و بصری و جلوه‌های ویژه دارند.‌ در عین حال به محتوایی علاقه دارند که برای آنها قابل درک است و همچنین به محتواهای خنده‌دار توجه می‌کنند. کودکان درباره آنچه که می‌بینند، فعالانه فکر می‌کنند، به طور مثال در موقعیتی تحت کنترل که یک کودک 6 ساله کارتون تماشا می‌کرد، داستان کارتون به این صورت بود که یک گروه در حال نجات دوستان خود بودند. در این بخش از کارتون کودک در حال جنب و جوش و حرکت بود تا زمانی که یکی از افراد گروه می‌میرد و دیگر افراد گروه غمگین می‌شوند. در این صحنه کودک به صورت ناخودآگاه غمگین می‌شود و روی زمین می‌نشیند و دیگر به جنب و جوش ادامه نمی‌دهد. در صحنه بعدی فردی که مرده بود به هوش آمد و کودک دوباره خوشحال شد و خندید. از این آزمایش به این نتیجه دست یافته‌ام که احساسات کودکان با توجه به محتوای برنامه‌ای که تماشا می‌کنند، عوض می‌شود و برنامه‌های تلویزیونی احساسات کودکان را تحت شعاع قرار می‌دهند.
بیشتربخوانید: یادگار جنوب عاشقانه ای با چاشنی انتقام
نقش والدین در تلویزیون تماشا کردن کودکان
بیشتر والدین چندان محدودیتی برای تلویزیون تماشا کردن کودک قائل نمی‌شوند، اما نکته مهم این است که کودکان بدون حضور والدین زیاد تلویزیون می‌بینند، اما وقتی که والدین و کودکان با هم تلویزیون تماشا می‌کنند، این تجربه برای کودکان سودمندتر می‌شود، یعنی کودک از یک برنامه آموزشی که در کنار والدین تماشا می‌کند، بیشتر سود می‌برد تا زمانی که خودش به تنهایی آن برنامه را صرفا به جنبه سرگرمی تماشا کند.
جانشینی تلویزیون بر سایر فعالیت‌ها
تلویزیون در کنار آموزش مهارت‌های مختلف، بیشتر جنبه سرگرمی و پر کردن اوقات فراغت را دارد. در عین حال ممکن است تلویزیون برخی فعالیت‌های دیگر را تحت شعاع قرار دهد، مثلا وقتی کودکان تلویزیون تماشا می‌کنند، کمتر سراغ رادیو، سینما، تئاتر و سایر رسانه‌های دیگر بروند. تلویزیون سبب می‌شود کودکان در فعالیت‌های گروهی کمتر شرکت کنند، مخصوصا ورزش کردن و مهمانی رفتن. تلویزیون سبب نمی‌شود که افراد خانواده کمتر دور هم جمع شوند، اما تبادلات روزمره را بین آنها کمتر می‌کند.
تلویزیون و سلامتی
تماشای بیش از حد تلویزیون و وابستگی به آن سبب می‌شود افراد کمتر بتوانند ورزش کنند و در نتیجه آن تناسب بدن آنها از حالت طبیعی خارج می‌شود.
بین میزان زمانی که افراد برای تماشای تلویزیون صرف می‌کنند و چاقی رابطه مستقیم وجود دارد. همچنین میزان تلویزیون تماشا کردن کودکان پیشگوی میزان چاقی آنها در دوران نوجوانی است. کودکانی که وابستگی زیادی به تلویزیون تماشا کردن دارند، غیر فعال هستند و زیاد می‌خورند که هر دوی این‌ها باعث چاقی می‌شود. در نتیجه کنترل میزان تلویزیون تماشا کردن کودکان از سوی والدین باعث سلامتی آنها در بزرگسالی می‌شود.
(ماسن، پاول هنری؛ کیگان، جروم؛ هوستون آلتا کارول و کانجر، جان جین وی (1400: 540ـ546). رشد و شخصیت کودک. مهشید یاسایی. تهران: نشر مرکز )