بزرگنمايي:

عصر کرد - به گزارش خبرنگار مذهبی ایونا به نقل از ستاره، همانطور که می دانید متن دعای جوشن کبیر از 1000 صفت خداوند تشکیل شده است. این هزار صفت در 100 بند قرار دارد و هر بند شامل 10 صفت می باشد. اگر دوست دارید مجموعه این صفات را یک جا داشته باشید و همه آن ها را به همراه لفظ هر کدام از صفات بررسی کنید تیم ستاره کار شما را آسان کرده است.
در این مقاله هزار صفت خداوند که در دعای جوشن کبیر آمده است را به صورت جداگانه برای شما آورده ایم. با ما همراه باشید
10 صفت بند 1
خدا (اَللّهُ)
بخشنده (رَحْمنُ)
مهربان (رَحیمُ)
گرامى (کَریمُ)
پایدار (مُقیمُ)
بزرگ (عَظیمُ)
دیرینه (قَدیمُ)
دانا (عَلیمُ)
شکیبا (حَلیمُ)
فرزانه (حَکیمُ)
10 صفت بند 2
سرور سروران (سَیدَ السّاداتِ)
برآورنده دعاها (مُجیبَ الدَّعَواتِ)
بلندی بخش جایگاه ها (رافِعَ الدَّرَجاتِ)
سرچشمه نیکی ها (وَلِىَّ الْحَسَناتِ)
درگذرنده از خطاها (غافِرَ الْخَطیئاَّتِ)
عطابخش خواسته ها (مُعْطِىَ الْمَسْئَلاتِ)
پذیرنده توبه ها (قابِلَ التَّوْباتِ)
شنونده نداها (سامِعَ الاْصْواتِ)
داناى رازها (عالِمَ الْخَفِیاتِ)
دور کننده بلاها (دافِعَ الْبَلِیاتِ)
10 صفت بند 3
بهترین آمرزگاران (خَیرَالْغافِرینَ)
بهترین گشایش گران (خَیرَ الْفاتِحینَ)
بهترین یاوران (خَیرَ النّاصِرینَ)
بهترین داوران (خَیرَ الْحاکِمینَ)
بهترین روزى دهندگان (خَیرَ الرّازِقینَ)
بهترین وارثان (خَیرَ الْوارِثینَ)
بهترین ستایش گران (خَیرَ الْحامِدینَ)
بهترین یادآوران (خَیرَ الذّاکِرینَ)
بهترین عطابخشان (خَیرَ الْمُنْزِلینَ)
بهترین نیکوکاران (خَیرَ الْمُحْسِنینَ)
10 صفت بند 4
آن که شکوه و زیبایى تنها از آن اوست (مَنْ لَهُ الْعِزَّهُ وَ الْجَمَالُ)
آن که توانایى و برازندگى تنها از آن اوست (مَنْ لَهُ الْقُدْرَهُ وَ الْکَمَالُ)
آن که فرمانروایى و شوکت تنها از آن اوست (مَنْ لَهُ الْمُلْکُ وَ الْجَلالُ)
آن که اوست بزرگ و برتر (مَنْ هُوَ الْکَبِیرُ الْمُتَعَالِ)
پدیدآورنده ابرهاى پرباران (مُنْشِئَ السَّحَابِ الثِّقَالِ)
آن که نیرومند و پرتوان است (مَنْ هُوَ شَدِیدُ الْمِحَالِ)
آن که حسابرسى چالاک است (مَنْ هُوَ سَرِیعُ الْحِسَابِ)
آن که کیفرش سخت و شدید است (مَنْ هُوَ شَدِیدُ الْعِقَابِ)
آن که پاداش نیک تنها نزد اوست (مَنْ عِنْدَهُ حُسْنُ الثَّوَابِ)
آن که دفتر هستى پیش روى اوست (مَنْ عِنْدَهُ أَمُّ الْکِتَابِ)
10 صفت بند 5
پرمهر (حَنَّانُ)
بخشایشگر (مَنَّانُ)
جزادهنده (دَیَّانُ)
روشنى خرد (بُرْهَانُ)
فرمانروا (سُلْطَانُ)
خشنودى (رِضْوَانُ)
آمرزش (غُفْرَانُ)
پاک (سُبْحَانُ)
پشتوانه (مُسْتَعَانُ)
صاحب نعمت و بیان (ذَا الْمَنِّ وَ الْبَیَانِ)
10 صفت بند 6
آن که همه در برابر عظمتش فروتن (مَنْ تَوَاضَعَ کُلُّ شَیْ ءٍ لِعَظَمَتِهِ)
آن که همه در برابر قدرتش تسلیم (مَنِ اسْتَسْلَمَ کُلُّ شَیْ ءٍ لِقُدْرَتِهِ)
آن که همه در برابر عزّتش خوار (مَنْ ذَلَّ کُلُّ شَیْ ءٍ لِعِزَّتِهِ)
آن که همه در برابر هیبتش هراسان (مَنْ خَضَعَ کُلُّ شَیْ ءٍ لِهَیْبَتِهِ)
آن که همه از ترسش فرمانبردار (مَنِ انْقَادَ کُلُّ شَیْ ءٍ مِنْ خَشْیَتِهِ)
آن که کوه ها از بیمش شکافته (مَنْ تَشَقَّقَتِ الْجِبَالُ مِنْ مَخَافَتِهِ)
آن که آسمان ها به امرش بر پا (مَنْ قَامَتِ السَّمَاوَاتُ بِأَمْرِهِ)
آن که زمین ها به اجازه اش بر جا (مَنِ اسْتَقَرَّتِ الْأَرَضُونَ بِإِذْنِهِ)
آن که رعد به ستایشش تسبیح گو است (مَنْ یُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ)
آن که بر اهل مملکتش ستم نمی کند (مَنْ لا یَعْتَدِی عَلَى أَهْلِ مَمْلَکَتِهِ)
10 صفت بند 7
درگذرنده از خطاها (غَافِرَ الْخَطَایَا)
برطرف کننده بلاها (کَاشِفَ الْبَلایَا)
اوج امیدواری ها (مُنْتَهَى الرَّجَایَا)
بسیاردهنده عطاها (مُجْزِلَ الْعَطَایَا)
بخشنده هدایا (وَاهِبَ الْهَدَایَا)
روزى رسان آفریده ها (رَازِقَ الْبَرَایَا)
برآورنده آرزوها (قَاضِیَ الْمَنَایَا)
شنواى گلایه ها (سَامِعَ الشَّکَایَا)
برانگیزنده بندگان (بَاعِثَ الْبَرَایَا)
بندگشاى دربندان (مُطْلِقَ الْأُسَارَى)
10 صفت بند 8
صاحب سپاس و ستایش (ذَا الْحَمْدِ وَ الثَّنَاءِ)
صاحب فخر و زیبایى (ذَا الْفَخْرِ وَ الْبَهَاءِ)
صاحب بزرگوارى و والایى (ذَا الْمَجْدِ وَ السَّنَاءِ)
صاحب پیمان و وفا (ذَا الْعَهْدِ وَ الْوَفَاءِ)
صاحب گذشت و رضا (ذَا الْعَفْوِ وَ الرِّضَاءِ)
صاحب بخشش و عطاء (ذَا الْمَنِّ وَ الْعَطَاءِ)
صاحب دادرسى و داورى (ذَا الْفَصْلِ وَ الْقَضَاءِ)
صاحب عزّت و بقا (ذَا الْعِزِّ وَ الْبَقَاءِ)
صاحب کرم و بخشش (ذَا الْجُودِ وَ السَّخَاءِ)
صاحب عطاها و نعمتها (ذَا الْآلاءِ وَ النَّعْمَاءِ)
10 صفت بند 9
بازدارنده (مَانِعُ)
دور کننده (دَافِعُ)
بردارنده (رَافِعُ)
سازنده (صَانِعُ)
سودبخش (نَافِعُ)
شنوا (سَامِعُ)
گرد آوردنده (جَامِعُ)
یاریگر (شَافِعُ)
مهرگستر (وَاسِعُ)
وسعت بخش (مُوسِعُ)
10 صفت بند 10
سازنده هر ساخته (صَانِعَ کُلِّ مَصْنُوعٍ)
آفریننده هر آفریده (خَالِقَ کُلِّ مَخْلُوقٍ)
روزی بخش هر روزی خوار (رَازِقَ کُلِّ مَرْزُوقٍ)
داراى هر دارایى (مَالِکَ کُلِّ مَمْلُوکٍ)
غم گسار هر غم زده (کَاشِفَ کُلِّ مَکْرُوبٍ)
فرج بخش هر اندوهگین (فَارِجَ کُلِّ مَهْمُومٍ)
مهرورز بر هر مهرجو (رَاحِمَ کُلِّ مَرْحُومٍ)
یاور هر بى یاور (نَاصِرَ کُلِّ مَخْذُولٍ)
پرده پوش هر کاستى (سَاتِرَ کُلِّ مَعْیُوبٍ)
پناه هر رانده (مَلْجَأَ کُلِّ مَطْرُودٍ)
10 صفت بند 11
توشه ام در سختى (عُدَّتِی عِنْدَ شِدَّتِی)
امیدم در ناگوارى (رَجَائِی عِنْدَ مُصِیبَتِی)
همدمم در وحشت (مُونِسِی عِنْدَ وَحْشَتِی)
همراهم در غربت (صَاحِبِی عِنْدَ غُرْبَتِی)
سرپرستم در نعمت (وَلِیِّی عِنْدَ نِعْمَتِی)
فریادرسم در گرفتارى (غِیَاثِی عِنْدَ کُرْبَتِی)
رهنمایم در سرگردانى (دَلِیلِی عِنْدَ حَیْرَتِی)
توانگرى ام در تنگدستی (غَنَائِی عِنْدَ افْتِقَارِی)
پناهم در دماندگى (مَلْجَئِی عِنْدَ ضْطِرَارِی)
مددرسانم در پریشانى (مُعِینِی عِنْدَ مَفْزَعِی)
10 صفت بند 12
داناى نهان ها (عَلامَ الْغُیُوبِ)
آمرزنده گناهان (غَفَّارَ الذُّنُوبِ)
پرده پوش عیب ها (سَتَّارَ الْعُیُوبِ)
غمگسار غم ها (کَاشِفَ الْکُرُوبِ)
دگرگون ساز دلها (مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ)
پزشک قلبها (طَبِیبَ الْقُلُوبِ)
روشنى بخش دلها (مُنَوِّرَ الْقُلُوبِ)
همدم جان ها (أَنِیسَ الْقُلُوبِ)
گره گشاى اندوه ها (مُفَرِّجَ الْهُمُومِ)
گشایش گر دلتنگی ها (مُنَفِّسَ الْغُمُومِ)
10 صفت بند 13
والا (جَلِیلُ)
زیبا (جَمِیلُ)
کارگشا (وَکِیلُ)
سرپرست (کَفِیلُ)
راهنما (دَلِیلُ)
پذیرا (قَبِیلُ)
گرداننده (مُدِیلُ)
عطابخش (مُنِیلُ)
درگذرنده (مُقِیلُ)
حال گردان (مُحِیلُ)
10 صفت بند 14
رهنماى رهجویان (دَلِیلَ الْمُتَحَیِّرِینَ)
مددرس مددجویان (غِیَاثَ الْمُسْتَغِیثِینَ)
فریادرس فریادکنان (صَرِیخَ الْمُسْتَصْرِخِینَ)
پناه پناهندگان (جَارَ الْمُسْتَجِیرِینَ)
ایمنى بخش هراسندگان (أَمَانَ الْخَائِفِینَ)
یاور مؤمنان (عَوْنَ الْمُؤْمِنِینَ)
مهرورز بر خاک نشستگان (رَاحِمَ الْمَسَاکِینِ)
پناه عصیان گران (مَلْجَأَ الْعَاصِینَ)
آمرزنده گنهگاران (غَافِرَ الْمُذْنِبِینَ)
اجابت کننده دعای بیچارگان (مُجِیبَ دَعْوَهِ الْمُضْطَرِّینَ)
10 صفت بند 15
صاحب جود و نیکى (ذَا الْجُودِ وَ الْإِحْسَانِ)
صاحب بخش و عطا (ذَا الْفَضْلِ وَ الامْتِنَانِ)
صاحب امن و امان (ذَا الْأَمْنِ وَ الْأَمَانِ)
صاحب قدس و پاکى (ذَا الْقُدْسِ وَ السُّبْحَانِ)
صاحب حکمت و بیان (ذَا الْحِکْمَهِ وَ الْبَیَانِ)
صاحب رحمت و رضوان (ذَا الرَّحْمَهِ وَ الرِّضْوَانِ)
صاحب حجّت و برهان (ذَا الْحُجَّهِ وَ الْبُرْهَانِ)
صاحب عظمت و سلطان (ذَا الْعَظَمَهِ وَ السُّلْطَانِ)
صاحب مهر و پشتیبان (ذَا الرَّأْفَهِ وَ الْمُسْتَعَانِ)
صاحب گذشت و غفران (ذَا الْعَفْوِ وَ الْغُفْرَانِ)
10 صفت بند 16
آن که پروردگار همه، اوست (مَنْ هُوَ رَبُّ کُلِّ شَیْءٍ)
آن که معبود همه، اوست (مَنْ هُوَ إِلَهُ کُلِّ شَیْءٍ)
آن که آفریننده همه، اوست (مَنْ هُوَ خَالِقُ کُلِّ شَیْءٍ)
آن که سازنده همه، اوست (مَنْ هُوَ صَانِعُ کُلِّ شَیْءٍ)
آن که پیش از همه بود (مَنْ هُوَ قَبْلَ کُلِّ شَیْءٍ)
آن که بعد از همه هست (مَنْ هُوَ بَعْدَ کُلِّ شَیْءٍ)
آن که از هر چیز برتر است (مَنْ هُوَ فَوْقَ کُلِّ شَیْءٍ)
آن که به همه چیز داناست (مَنْ هُوَ عَالِمٌ بِکُلِّ شَیْءٍ)
آن که بر هر چیز توانا است (مَنْ هُوَ قَادِرٌ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ)
آن که او همیشگى است و همه چیز رفتنى است (مَنْ هُوَ یَبْقَى وَ یَفْنَى کُلُّ شَیْءٍ)
10 صفت بند 17
ایمنى بخش (مُؤْمِنُ)
چیره بر همه (مُهَیْمِنُ)
هستى آفرین (مُکَوِّنُ)
دلبر (مُلَقِّنُ)
خرد ربا (مُبَیِّنُ)
سادگى بخش (مُهَوِّنُ)
توان ده (مُمَکِّنُ)
زینت بخش (مُزَیِّنُ)
نمایانگر (مُعْلِنُ)
تقسیم کننده (مُقَسِّمُ)
10 صفت بند 18
آن که در فرمانروایی اش پابرجاست (مَنْ هُوَ فِی مُلْکِهِ مُقِیمٌ)
آن که در پادشاهى اش دیرینه است (مَنْ هُوَ فِی سُلْطَانِهِ قَدِیمٌ)
آن که در شکوهش بزرگ است (مَنْ هُوَ فِی جَلالِهِ عَظِیمٌ)
آن که بر بندگانش مهربان است (مَنْ هُوَ عَلَى عِبَادِهِ رَحِیمٌ)
آن که به هر چیز داناست (مَنْ هُوَ بِکُلِّ شَیْ ءٍ عَلِیمٌ)
آن که بر نافرمانان بردبار است (مَنْ هُوَ بِمَنْ عَصَاهُ حَلِیمٌ)
آن که بر امیدواران اکرام ورزد (مَنْ هُوَ بِمَنْ رَجَاهُ کَرِیمٌ)
آن که در آفرینش حکمت نماید (مَنْ هُوَ فِی صُنْعِهِ حَکِیمٌ)
آن که در حکمتش مهر ورزد (مَنْ هُوَ فِی حِکْمَتِهِ لَطِیفٌ)
آن که در مهرش دیرینه است (مَنْ هُوَ فِی لُطْفِهِ قَدِیمٌ)
10 صفت بند 19
آن که جز به فضلش امید نیست (مَنْ لا یُرْجَى إِلا فَضْلُهُ)
آن که جز عفوش خواهش نشود (مَنْ لا یُسْأَلُ إِلا عَفْوُهُ)
آن که جز به نیکى اش چشم ندوزند (مَنْ لا یُنْظَرُ إِلا بِرُّهُ)
آن که جز از دادش نهراسند (مَنْ لا یُخَافُ إِلّا عَدْلُهُ)
آن که پایدار نماند جز فرمانروایی اش (مَنْ لا یَدُومُ إِلّا مُلْکُهُ)
آن که جز سلطنتش سلطنتى نیست (مَنْ لا سُلْطَانَ إِلا سُلْطَانُهُ)
آن که رحمتش همه را فرا گرفته (مَنْ وَسِعَتْ کُلَّ شَیْ ءٍ رَحْمَتُهُ)
آن که رحمتش بر خشمش پیشى گرفته (مَنْ سَبَقَتْ رَحْمَتُهُ غَضَبَهُ)
آن که دانشش همه را فرو گرفته (مَنْ أَحَاطَ بِکُلِّ شَیْ ءٍ عِلْمُهُ)
آن که هیچکس همانندش نیست (مَنْ لَیْسَ أَحَدٌ مِثْلَهُ)
10 صفت بند 20
گشاینده اندوه (فَارِجَ الْهَمِّ)
برطرف کننده غم (کَاشِفَ الْغَمِّ)
آمرزنده گناه (غَافِرَ الذَّنْبِ)
پذیرنده توبه (قَابِلَ التَّوْبِ)
آفریننده آفریدگان (خَالِقَ الْخَلْقِ)
راست وعده (صَادِقَ الْوَعْدِ)
وفادار به پیمان (مُوفِیَ الْعَهْدِ)
داناى راز نهان (عَالِمَ السِّرِّ)
شکافنده دانه (فَالِقَ الْحَبِّ)
روزی دهنده بندگان (رَازِقَ الْأَنَامِ)
10 صفت بند 21
والا (عَلِیُّ)
وفادار (وَفِیُّ)
توانگر (غَنِیُّ)
امان دهنده (مَلِیُّ)
پرمهر (حَفِیُّ)
خشنود (رَضِیُّ)
پاک (زَکِیُّ)
نمایان (بَدِیُّ)
پرتوان (قَوِیُّ)
فیض بخش (وَلِیُّ)
10 صفت بند 22
آن که زیبایى را پدیدار نمودى (مَنْ أَظْهَرَ الْجَمِیل)
آن که زشتى را پوشاندی (مَنْ سَتَرَ الْقَبِیحَ)
آن که بر گناه سرزنش نکردى (مَنْ لَمْ یُؤَاخِذْ بِالْجَرِیرَهِ)
آن که پرده درى ننمودى (مَنْ لَمْ یَهْتِکِ السِّتْرَ)
بزرگ گذشت (عَظِیمَ الْعَفْوِ)
درگذرنده نیکو (حَسَنَ التَّجَاوُزِ)
دارای آمرزش فراگیر (وَاسِعَ الْمَغْفِرَهِ)
دستت به مهر گشوده (بَاسِطَ الْیَدَیْنِ بِالرَّحْمَهِ)
شنواى هر نجوى (صَاحِبَ کُلِّ نَجْوَى)
سرانجام هر گلایه (مُنْتَهَى کُلِّ شَکْوَى)
10 صفت بند 23
داراى نعمت فراوان (ذَا النِّعْمَهِ السَّابِغَهِ)
داراى رحمت فراگیر (ذَا الرَّحْمَهِ الْوَاسِعَهِ)
داراى بخشش آغازین (ذَا الْمِنَّهِ السَّابِقَهِ)
داراى حکمت رسا (ذَا الْحِکْمَهِ الْبَالِغَهِ)
داراى نیروى برازنده (ذَا الْقُدْرَهِ الْکَامِلَهِ)
داراى برهان قطعى (ذَا الْحُجَّهِ الْقَاطِعَهِ)
داراى کرامت هویدا (ذَا الْکَرَامَهِ الظَّاهِرَهِ)
داراى عزّت پایدار (ذَا الْعِزَّهِ الدَّائِمَهِ)
داراى توان استوار (ذَا الْقُوَّهِ الْمَتِینَهِ)
داراى عظمت بلندپایه (ذَا الْعَظَمَهِ الْمَنِیعَهِ)
10 صفت بند 24
پدیدآورنده آسمان ها (بَدِیعَ السَّمَاوَاتِ)
برنهنده تاریکی ها (جَاعِلَ الظُّلُمَاتِ)
رحم کننده اشک هاى ریزان (رَاحِمَ الْعَبَرَاتِ)
درگذرنده از لغزش ها (مُقِیلَ الْعَثَرَاتِ)
پوشنده زشتی ها (سَاتِرَ الْعَوْرَاتِ)
زندگى بخش مردگان (مُحْیِیَ الْأَمْوَاتِ)
فرودآور آیات (مُنْزِلَ الْآیَاتِ)
دوچندان کننده خوبی ها (مُضَعِّفَ الْحَسَنَاتِ)
ناپدید کننده بدی ها (مَاحِیَ السَّیِّئَاتِ)
سخت شکنجه (شَدِیدَ النَّقِمَاتِ)
10 صفت بند 25
صورتگر (مُصَوِّرُ)
سنجیده کار (مُقَدِّرُ)
گرداننده (مُدَبِّرُ)
پاک کننده (مُطَهِّرُ)
روشنى بخش (مُنَوِّرُ)
ساده ساز (مُیَسِّرُ)
مژده ده (مُبَشِّرُ)
بیم ده (مُنْذِرُ)
پیش آور (مُقَدِّمُ)
پس آور (مُؤَخِّرُ)
10 صفت بند 26
پروردگار خانه محترم (رَبَّ الْبَیْتِ الْحَرَامِ)
پرودگار ماه محترم (رَبَّ الشَّهْرِ الْحَرَامِ)
پرودگار شهر محترم (رَبَّ الْبَلَدِ الْحَرَامِ)
پروردگار رکن و مقام (رَبَّ الرُّکْنِ وَ الْمَقَامِ)
پروردگار مشعر الحرام (رَبَّ الْمَشْعَرِ الْحَرَامِ)
پروردگار مسجد الحرام (رَبَّ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ)
پروردگار حلال و حرام (رَبَّ الْحِلِّ وَ الْحَرَامِ)
پروردگار روشنى و تاریکى (رَبَّ النُّورِ وَ الظَّلامِ)
پروردگار تحیت و سلام (رَبَّ التَّحِیَّهِ وَ السَّلامِ)
پرورنده نیرو در مردمان (رَبَّ الْقُدْرَهِ فِی الْأَنَامِ)
10 صفت بند 27
داورترین داوران (أَحْکَمَ الْحَاکِمِینَ)
دادگرترین دادگران (أَعْدَلَ الْعَادِلِینَ)
راستگوترین راستگویان (أَصْدَقَ الصَّادِقِینَ)
پاکترین پاکان (أَطْهَرَ الطَّاهِرِینَ)
بهترین آفرینندگان (أَحْسَنَ الْخَالِقِینَ)
چابک ترین حسابگران (أَسْرَعَ الْحَاسِبِینَ)
شنواترین شنوندگان (أَسْمَعَ السَّامِعِینَ)
بیناترین بینندگان (أَبْصَرَ النَّاظِرِینَ)
یاورترین یاوران (أَشْفَعَ الشَّافِعِینَ)
گرامی ترین گرامیان (أَکْرَمَ الْأَکْرَمِینَ)
10 صفت بند 28
تکیه گاه آن که تکیه گاه ندارد (عِمَادَ مَنْ لا عِمَادَ لَهُ)
پشتیبان آن که پشتیبانى ندارد (سَنَدَ مَنْ لا سَنَدَ لَهُ)
اندوخته آن که اندوخته اى ندارد (ذُخْرَ مَنْ لا ذُخْرَ لَهُ)
پناه آن که پناهى ندارد (حِرْزَ مَنْ لا حِرْزَ لَهُ)
فریادرس آن که فریادرسى ندارد (غِیَاثَ مَنْ لا غِیَاثَ لَهُ)
افتخار آن که افتخارى ندارد (فَخْرَ مَنْ لا فَخْرَ لَهُ)
عزّت آن که عزّتى ندارد (عِزَّ مَنْ لا عِزَّ لَهُ)
مدد رسان آن که مددى ندارد (مُعِینَ مَنْ لا مُعِینَ لَهُ)
همدم آن که همدمى ندارد (أَنِیسَ مَنْ لا أَنِیسَ لَهُ)
ایمنی بخش آن که ایمنى ندارد (أَمَانَ مَنْ لا أَمَانَ لَهُ)
10 صفت بند 29
نگهدار (عَاصِمُ)
پایدار (قَائِمُ)
پاینده (دَائِمُ)
مهرورز (رَاحِمُ)
سلامتی بخش (سَالِمُ)
داور (حَاکِمُ)
دانا (عَالِمُ)
بخش کن (قَاسِمُ)
بازگیر (قَابِضُ)
فراخی بخش (بَاسِطُ)
10 صفت بند 30
نگهدار آن که از او نگهدارى جوید (عَاصِمَ مَنِ اسْتَعْصَمَهُ)
مهربان بر آن که از او مهر جوید (رَاحِمَ مَنِ اسْتَرْحَمَهُ)
آمرزنده آن که از او آمرزش خواهد (غَافِرَ مَنِ اسْتَغْفَرَهُ)
یاور آن که از او یارى طلبد (نَاصِرَ مَنِ اسْتَنْصَرَهُ)
حافظ آن که از او حفاظت خواهد (حَافِظَ مَنِ اسْتَحْفَظَهُ)
اکرام کننده آن که از او اکرام خواهد (مُکْرِمَ مَنِ اسْتَکْرَمَهُ)
راهنماى آن که از او راهنمایى جوید (مُرْشِدَ مَنِ اسْتَرْشَدَهُ)
دادرس آن که از او دادرسى خواهد (صَرِیخَ مَنِ اسْتَصْرَخَهُ)
مددیار آن که از او مدد جوید (مُعِینَ مَنِ اسْتَعَانَهُ)
فریادرس آن که از او فریادرسى خواهد (مُغِیثَ مَنِ اسْتَغَاثَهُ)
10 صفت بند 31
عزیزى که خوار نگردد (عَزِیزاً لا یُضَامُ)
لطیفى که دست اندازى نشود (لَطِیفاً لا یُرَامُ)
پایدارى که خواب او را درنیابد (قَیُّوماً لا یَنَامُ)
پاینده اى که فنا نپذیرد (دَائِماً لا یَفُوتُ)
زنده اى که نمی میرد (حَیّا لا یَمُوتُ)
پادشاهى که از بین نمی رود (مَلِکا لا یَزُولُ)
همیشگى که فانى نمی شود (بَاقِیا لا یَفْنَى)
دانایى که نادانى ندارد (عَالِماً لا یَجْهَلُ)
بی نیازى که خوراک نخواهد (صَمَداً لا یُطْعَمُ)
توانایى که ناتوان نمی گردد (قَوِیّاً لا یَضْعُفُ)
10 صفت بند 32
یکتا (أَحَدُ)
یگانه (وَاحِدُ)
گواه (شَاهِدُ)
بزرگوار (مَاجِدُ)
ستایش پذیر (حَامِدُ)
راهنما (رَاشِدُ)
برانگیزنده (بَاعِثُ)
میراث برنده (وَارِثُ)
زیان رسان (ضَارُّ)
سودبخش (نَافِعُ)
10 صفت بند 33
عظیم تر از هر عظیم (أَعْظَمَ مِنْ کُلِّ عَظِیمٍ)
کریم تر از هر کریم (أَکْرَمَ مِنْ کُلِّ کَرِیمٍ)
مهربان تر از هر مهربان (أَرْحَمَ مِنْ کُلِّ رَحِیمٍ)
داناتر از هر دانا (أَعْلَمَ مِنْ کُلِّ عَلِیمٍ)
فرزانه تر از هر فرزانه (أَحْکَمَ مِنْ کُلِّ حَکِیمٍ)
دیرینه از هر دیرینه (أَقْدَمَ مِنْ کُلِّ قَدِیمٍ)
بزرگ تر از هر بزرگ (أَکْبَرَ مِنْ کُلِّ کَبِیرٍ)
لطیف تر از هر لطیف (أَلْطَفَ مِنْ کُلِّ لَطِیفٍ)
باشکوه تر از هر باشکوه (أَجَلَّ مِنْ کُلِّ جَلِیلٍ)
عزیزتر از هر عزیز (أَعَزَّ مِنْ کُلِّ عَزِیزٍ)
10 صفت بند 34
گذشت کریمانه (کَرِیمَ الصَّفْحِ)
نعمتت بزرگ (عَظِیمَ الْمَنِّ)
خیرت بسیار (کَثِیرَ الْخَیْرِ)
فضلت دیرینه (قَدِیمَ الْفَضْلِ)
لطفت همیشگى (دَائِمَ اللُّطْفِ)
صُنعت چشم نواز (لَطِیفَ الصُّنْعِ)
گره گشاى گرفتارى (مُنَفِّسَ الْکَرْبِ)
بردارنده زیان (کَاشِفَ الضُّرِّ)
پادشاه هستى (مَالِکَ الْمُلْکِ)
داور بر حق (قَاضِیَ الْحَقِّ)
10 صفت بند 35
آن که در پیمانش وفادار است (مَنْ هُوَ فِی عَهْدِهِ وَفِیٌّ)
آن که در وفاداری اش پایدار است (مَنْ هُوَ فِی وَفَائِهِ قَوِیٌّ)
آن که در پایداریاش والاست (مَنْ هُوَ فِی قُوَّتِهِ عَلِیٌّ)
آن که در والایی اش نزدیک است (مَنْ هُوَ فِی عُلُوِّهِ قَرِیبٌ)
آن که در نزدیکی اش با نرمى است (مَنْ هُوَ فِی قُرْبِهِ لَطِیفٌ)
آن که در نرمی اش شریف است (مَنْ هُوَ فِی لُطْفِهِ شَرِیفٌ)
آن که در شرفش با عزّت است (مَنْ هُوَ فِی شَرَفِهِ عَزِیزٌ)
آن که در عزّتش بزرگ است (مَنْ هُوَ فِی عِزِّهِ عَظِیمٌ)
آن که در بزرگی اش شکوه مند است (مَنْ هُوَ فِی عَظَمَتِهِ مَجِیدٌ)
آن که در شکوهش ستوده است (مَنْ هُوَ فِی مَجْدِهِ حَمِیدٌ)
10 صفت بند 36
بسنده (کَافِی)
درمان بخش (شَافِی)
وفادار (وَافِی)
تندرستی ده (مُعَافِی)
راهنما (هَادِی)
به نیکى خوان (دَاعِی)
داور (قَاضِی)
خشنود (رَاضِی)
بلندمرتبه (عَالِی)
ماندگار (بَاقِی)
10 صفت بند 37
آن که هرچیز برایش فروتن است (مَنْ کُلُّ شَیْ ءٍ خَاضِعٌ لَهُ)
آن که هر چیز از او هراسان است (مَنْ کُلُّ شَیْ ءٍ خَاشِعٌ لَهُ)
آن که هستى هرچیز از او است (مَنْ کُلُّ شَیْ ءٍ کَائِنٌ لَهُ)
آن که هرچیز به او پدیدار است (مَنْ کُلُّ شَیْ ءٍ مَوْجُودٌ بِهِ)
آن که هرچیز به سوى او بازگشت کند (مَنْ کُلُّ شَیْ ءٍ مُنِیبٌ إِلَیْهِ)
آن که هرچیز از او ترسان است (مَنْ کُلُّ شَیْ ءٍ خَائِفٌ مِنْهُ)
آن که هرچیز به او بر پاست (مَنْ کُلُّ شَیْ ءٍ قَائِمٌ بِهِ)
آن که هر چیز به سوى او دگرگون می شود (مَنْ کُلُّ شَیْ ءٍ صَائِرٌ إِلَیْهِ)
آن که هر چیز به ستایش او تسبیح گو است (مَنْ کُلُّ شَیْ ءٍ یُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ)
آن که هرچیز جز جلوه اش نابود است (مَنْ کُلُّ شَیْ ءٍ هَالِکٌ إِلا وَجْهَهُ)
10 صفت بند 38
آن که گریزگاهى نیست جز به بارگاهش (مَنْ لامَفَرَّ إِلا إِلَیْهِ)
آن که پناهى جز به درگاهش نیست (مَنْ لا مَفْزَعَ إِلا إِلَیْهِ)
آن که مقصدى جز به سوى او نیست (مَنْ لا مَقْصَدَ إِلّا إِلَیْهِ)
آن که از خشمش رهاى نیست جز به مهرش (مَنْ لا مَنْجَى مِنْهُ إِلّا إِلَیْهِ)
آن که جز به سوى او میلى نیست (مَنْ لا یُرْغَبُ إِلّا إِلَیْهِ)
آن که جنبش و نیرویى نیست جز به او (مَنْ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّهَ إِلّا بِهِ)
آن که جز از او مدد نجویند (مَنْ لا یُسْتَعَانُ إِلّا بِهِ)
آن که جز بر او توکلّ نشود (مَنْ لا یُتَوَکَّلُ إِلّا عَلَیْهِ)
آن که جز به او امیدى نیست (مَنْ لا یُرْجَى إِلّا هُوَ)
آن که جز او پرستیده نشود (مَنْ لا یُعْبَدُ إِلّا هُوَ)
10 صفت بند 39
بهترین هراس انگیزان (خَیْرَ الْمَرْهُوبِینَ)
بهترین شوق آفرینان (خَیْرَ الْمَرْغُوبِینَ)
بهترین جویاشدگان (خَیْرَ الْمَطْلُوبِینَ)
بهترین پاسخ دهندگان (خَیْرَ الْمَسْئُولِینَ)
بهترین قصد شدگان (خَیْرَ الْمَقْصُودِینَ)
بهترین یادشدگان (خَیْرَ الْمَذْکُورِینَ)
بهترین ستودگان (خَیْرَ الْمَشْکُورِینَ)
بهترین دلبران (خَیْرَ الْمَحْبُوبِینَ)
بهترین خواندگان (خَیْرَ الْمَدْعُوِّینَ)
بهترین همدمان (خَیْرَ الْمُسْتَأْنِسِینَ)
10 صفت بند 40
آمرزگار (غَافِرُ)
پرده پوش (سَاتِرُ)
توانا (قَادِرُ)
چیره (قَاهِرُ)
آفریننده (فَاطِرُ)
شکننده (کَاسِرُ)
شکسته بند (جَابِرُ)
یادآور (ذَاکِرُ)
بینا (نَاظِرُ)
یاور (نَاصِرُ)
10 صفت بند 41
آن که آفرید پس متناسب نمود (مَنْ خَلَقَ فَسَوَّى)
آن که اندازه نهاد پس رهنمون شد (مَنْ قَدَّرَ فَهَدَى)
آن که بلا را برگیرد (مَنْ یَکْشِفُ الْبَلْوَى)
آن که زمزمه نهان را بشنود (مَنْ یَسْمَعُ النَّجْوَى)
آن که غرق شدگان را برهاند (مَنْ یُنْقِذُ الْغَرْقَى)
آن که از نابودى رهایى بخشد (مَنْ یُنْجِی الْهَلْکَى)
آن که بیماران را شفا دهد (مَنْ یَشْفِی الْمَرْضَى)
آن که خنداند و گریاند (مَنْ أَضْحَکَ وَ أَبْکَى)
آن که میراند و زنده کند (مَنْ أَمَاتَ وَ أَحْیَا)
آن که دوگونه مرد و زن آفرید (مَنْ خَلَقَ الزَّوْجَیْنِ الذَّکَرَ وَ الْأُنْثَى)
10 صفت بند 42
آن که در خشکى و دریا راه اوست (مَنْ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ سَبِیلُهُ)
آن که در کرانه هاى هستى نشانه هاى اوست (مَنْ فِی الْآفَاقِ آیَاتُهُ)
آن که در نشانه هایش برهان روشن اوست (مَنْ فِی الْآیَاتِ بُرْهَانُهُ)
آن که در مرگ آفریدگان قدرت نمایى اوست (مَنْ فِی الْمَمَاتِ قُدْرَتُهُ)
آن که در قبرها پندآموزى اوست (مَنْ فِی الْقُبُورِ عِبْرَتُهُ)
آن که در رستاخیز فرمانروایى بی حدّ اوست (مَنْ فِی الْقِیَامَهِ مُلْکُهُ)
آن که در حسابرسی اعمال شکوه اوست (مَنْ فِی الْحِسَابِ هَیْبَتُهُ)
آن که در سنجش کردارها داورى اوست (مَنْ فِی الْمِیزَانِ قَضَاؤُهُ)
آن که در بهشت پاداش اوست (مَنْ فِی الْجَنَّهِ ثَوَابُهُ)
آن که در دوزخ کیفر اوست (مَنْ فِی النَّارِ عِقَابُهُ)
10 صفت بند 43
آن که هراسندگان به درگاه او گریزند (مَنْ إِلَیْهِ یَهْرُبُ الْخَائِفُونَ)
آن که گنهکاران به سوى او پناه برند (مَنْ إِلَیْهِ یَفْزَعُ الْمُذْنِبُونَ)
آن که پشیمانان آهنگ او کنند (مَنْ إِلَیْهِ یَقْصِدُ الْمُنِیبُونَ)
آن که پارسایان به او میل نمایند (مَنْ إِلَیْهِ یَرْغَبُ الزَّاهِدُونَ)
آن که سرگشتگان به او پناه برند (مَنْ إِلَیْهِ یَلْجَأُ الْمُتَحَیِّرُونَ)
آن که ارادتمندان به او انس گیرند (مَنْ بِهِ یَسْتَأْنِسُ الْمُرِیدُونَ)
آن که شیفتگان به او افتخار کنند (مَنْ بِهِ یَفْتَخِرُ الْمُحِبُّونَ)
آن که خطاکاران در عفوش طمع ورزند (مَنْ فِی عَفْوِهِ یَطْمَعُ الْخَاطِئُونَ)
آن که یقین یافتگان به سوى او آرام گیرند (مَنْ إِلَیْهِ یَسْکُنُ الْمُوقِنُونَ)
آن که توکّل کنندگان بر او توکّل کنند (مَنْ عَلَیْهِ یَتَوَکَّلُ الْمُتَوَکِّلُونَ)
10 صفت بند 44
دوست داشتنى (حَبِیبُ)
شفابخش (طَبِیبُ)
نزدیک (قَرِیبُ)
دیده بان (رَقِیبُ)
حسابرس (حَسِیبُ)
هراس انگیز (مَهِیبُ [مُهِیبُ])
پاداش ده (مُثِیبُ)
اجابت کننده (مُجِیبُ)
آگاه (خَبِیرُ)
بینا (بَصِیرُ)
10 صفت بند 45
نزدیک تر از هر نزدیک (أَقْرَبَ مِنْ کُلِّ قَرِیبٍ)
محبوب تر از هر محبوب (أَحَبَّ مِنْ کُلِّ حَبِیبٍ)
بیناتر از هر بینا (أَبْصَرَ مِنْ کُلِّ بَصِیرٍ)
آگاه تر از هر آگاه (أَخْبَرَ مِنْ کُلِّ خَبِیرٍ)
شریف تر از هر شریف (أَشْرَفَ مِنْ کُلِّ شَرِیفٍ)
برتر از هر بلند (أَرْفَعَ مِنْ کُلِّ رَفِیعٍ)
تواناتر از هر توانا (أَقْوَى مِنْ کُلِّ قَوِیٍّ)
توانگرتر از هر توانگر (أَغْنَى مِنْ کُلِّ غَنِیٍّ)
بخشنده تر از هر بخشنده (أَجْوَدَ مِنْ کُلِّ جَوَادٍ)
مهربان تر از هر مهربان (أَرْأَفَ مِنْ کُلِّ رَءُوفٍ)
10 صفت بند 46
چیره شکست ناپذیر (غَالِبا غَیْرَ مَغْلُوبٍ)
سازنده ناساخته (صَانِعا غَیْرَ مَصْنُوعٍ)
آفریننده نا آفریده (خَالِقا غَیْرَ مَخْلُوقٍ)
مالک ما مملوک (مَالِکاً غَیْرَ مَمْلُوکٍ)
چیره چیره گی ناپذیر (قَاهِراً غَیْرَ مَقْهُورٍ)
بلندی بخش بلندی ناپذیر (رَافِعاً غَیْرَ مَرْفُوعٍ)
نگهدار بی نگهدار (حَافِظاً غَیْرَ مَحْفُوظٍ)
یارى کننده یارى نشده (نَاصِراً غَیْرَ مَنْصُورٍ)
گواه همیشه حاضر (شَاهِداً غَیْرَ غَائِبٍ)
نزدیک دوری ناپذیر (قَرِیباً غَیْرَ بَعِیدٍ)
10 صفت بند 47
روشنى نور (نُورَ النُّورِ)
روشنی بخش نور (مُنَوِّرَ النُّورِ)
آفریننده نور (خَالِقَ النُّورِ)
گرداننده نور (مُدَبِّرَ النُّورِ)
به اندازه ساز نور (مُقَدِّرَ النُّورِ)
روشنى هر نور (نُورَ کُلِّ نُورٍ)
روشنایى پیش از هر نور (نُورا قَبْلَ کُلِّ نُورٍ)
روشنایى پس از هر نور (نُورا بَعْدَ کُلِّ نُورٍ)
روشنایى بر فراز هر نور (نُورا فَوْقَ کُلِّ نُورٍ)
نورى که همانندش نورى نیست (نُورا لَیْسَ کَمِثْلِهِ نُورٌ)
10 صفت بند 48
آن که عطایش چشمگیر است (مَنْ عَطَاؤُهُ شَرِیفٌ)
آن که کارش چشم نواز است (مَنْ فِعْلُهُ لَطِیفٌ)
آن که نوازشش پایدار است (مَنْ لُطْفُهُ مُقِیمٌ)
آن که نیکی اش دیرینه است (مَنْ إِحْسَانُهُ قَدِیمٌ)
آن که سخنش حق است (مَنْ قَوْلُهُ حَقٌّ)
آن که وعده اش راست است (مَنْ وَعْدُهُ صِدْقٌ)
آن که گذشتش فراتر از شایستگى است (مَنْ عَفْوُهُ فَضْلٌ)
آن که کیفرش داد است (مَنْ عَذَابُهُ عَدْلٌ)
آن که یادش شیرین است (مَنْ ذِکْرُهُ حُلْوٌ)
آن که عطایش همگانى است (مَنْ فَضْلُهُ عَمِیمٌ)
10 صفت بند 49
آسان ساز (مُسَهِّلُ)
جدایی بخش (مُفَصِّلُ)
دگرگون ساز (مُبَدِّلُ)
هموار کن (مُذَلِّلُ)
فرودآور (مُنَزِّلُ)
عطابخش (مُنَوِّلُ)
فزون ده (مُفْضِلُ)
بسیاربخش (مُجْزِلُ)
امان ده (مُمْهِلُ)
زیبایی آفرین (مُجْمِلُ)
10 صفت بند 50
آن که بینده و دیده نشود (مَنْ یَرَى وَ لا یُرَى)
آن که بیافریده و آفریده نشود (مَنْ یَخْلُقُ وَ لا یُخْلَقُ)
آن که راهنمایى کند و راهنمایى نشود (مَنْ یَهْدِی وَ لا یُهْدَى)
آن که زنده کند و زنده اش نکنند (مَنْ یُحْیِی وَ لا یُحْیَى)
آن که پرسد و پرسیده نشود (مَنْ یَسْأَلُ وَ لا یُسْأَلُ)
آن که خوراند و خوراک نخواهد (مَنْ یُطْعِمُ وَ لا یُطْعَمُ)
آن که پناه دهد و پناه نجوید (مَنْ یُجِیرُ وَ لا یُجَارُ عَلَیْهِ)
آن که داوری کند و بر او داورى نشود (مَنْ یَقْضِی وَ لا یُقْضَى عَلَیْهِ)
آن که فرمان دهد و فرمانش ندهند (مَنْ یَحْکُمُ وَ لا یُحْکَمُ عَلَیْهِ)
آن که نزاده و زاده نشده و براى او همتایى نبوده است (مَنْ لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُوا أَحَدٌ)
10 صفت بند 51
خوش حسابگر (نِعْمَ الْحَسِیبُ)
خوش طبیب (نِعْمَ الطَّبِیبُ)
خوش همراه (نِعْمَ الرَّقِیبُ)
خوش نزدیک (نِعْمَ الْقَرِیبُ)
خوش پاسخ ده (نِعْمَ الْمُجِیبُ)
خوش دلبر (نِعْمَ الْحَبِیبُ)
خوش سرپناه (نِعْمَ الْکَفِیلُ)
خوش کارگشا (نِعْمَ الْوَکِیلُ)
خوش مولا (نِعْمَ الْمَوْلَى)
خوش یاور (نِعْمَ النَّصِیرُ)
10 صفت بند 52
شادی عارفان (سُرُورَ الْعَارِفِینَ)
آرزوى شیفتگان (مُنَى الْمُحِبِّینَ)
همدم مریدان (أَنِیسَ الْمُرِیدِینَ)
محبوب توبه کاران (حَبِیبَ التَّوَّابِینَ)
روزی دهنده بی چیزان (رَازِقَ الْمُقِلِّینَ)
امید گنهکاران (رَجَاءَ الْمُذْنِبِینَ)
نور چشم عبادت کنندگان (قُرَّهَ عَیْنِ الْعَابِدِینَ)
گشاینده اندوه دلگیران (مُنَفِّسَ عَنِ الْمَکْرُوبِینَ)
غمگسار غم زدگان (مُفَرِّجَ عَنِ الْمَغْمُومِینَ)
معبود گذشتگان و آیندگان (إِلَهَ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ)
10 صفت بند 53
پروردگار ما (رَبَّنَا)
معبود ما (إِلَهَنَا)
سرور ما (سَیِّدَنَا)
مولاى ما (مَوْلانَا)
یاور ما (نَاصِرَنَا)
نگهدار ما (حَافِظَنَا)
راهنماى ما (دَلِیلَنَا)
مدد رسان ما (مُعِینَنَا)
محبوب ما (حَبِیبَنَا)
طبیب ما (طَبِیبَنَا)
10 صفت بند 54
پروردگار پیامبران و نیکان (رَبَّ النَّبِیِّینَ وَ الْأَبْرَارِ)
پروردگار صدّیقان و خوبان (رَبَّ الصِّدِّیقِینَ وَ الْأَخْیَارِ)
پروردگار بهشت و دوزخ (رَبَّ الْجَنَّهِ وَ النَّارِ)
پروردگار خردسالان و بزرگسالان (رَبَّ الصِّغَارِ وَ الْکِبَارِ)
پروردگار دانه ها و میوه ها (رَبَّ الْحُبُوبِ وَ الثِّمَارِ)
پروردگار نهرها و درختان (رَبَّ الْأَنْهَارِ وَ الْأَشْجَارِ)
پروردگار دشت ها و بیشه ها (رَبَّ الصَّحَارِی وَ الْقِفَارِ)
پروردگار خشکی ها و دریاها (رَبَّ الْبَرَارِی وَ الْبِحَارِ)
پروردگار شب و روز (رَبَّ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ)
پروردگار آشکارها و نهان ها (رَبَّ الْأَعْلانِ وَ الْأَسْرَارِ)
10 صفت بند 55
آن که فرمانش در هرچیز نفوذ یافته (مَنْ نَفَذَ فِی کُلِّ شَیْ ءٍ أَمْرُهُ)
آن که دانشش به هر چیز رسیده (مَنْ لَحِقَ بِکُلِّ شَیْ ءٍ عِلْمُهُ)
آن که قدرتش هر چیز را دربر گرفته (مَنْ بَلَغَتْ إِلَى کُلِّ شَیْ ءٍ قُدْرَتُهُ)
آن که بندگان از شمردن نعمت هایش ناتوانند (مَنْ لا تُحْصِی الْعِبَادُ نِعَمَهُ)
آن که آفریدگان به سپاسش نرسند (مَنْ لا تَبْلُغُ الْخَلائِقُ شُکْرَهُ)
آن که فهم ها بزرگی اش را درنیابند (مَنْ لا تُدْرِکُ الْأَفْهَامُ جَلالَهُ)
آن که پندارها به ژرفاى هستی اش نرسند (مَنْ لا تَنَالُ الْأَوْهَامُ کُنْهَهُ)
آن که بزرگى و بزرگ منشی پوشش اوست (مَنِ الْعَظَمَهُ وَ الْکِبْرِیَاءُ رِدَاؤُهُ)
که بندگان توان برگرداندن حکمش را ندارند (مَنْ لا تَرُدُّ الْعِبَادُ قَضَاءَهُ)
آن که فرمانروایى جز فرمانروایى او نیست (مَنْ لا مُلْکَ إِلا مُلْکُهُ)
آن که عطایى جز عطاى او نیست (مَنْ لا عَطَاءَ إِلا عَطَاؤُهُ)
10 صفت بند 56
آن که نمونه اعلى از آن اوست (مَنْ لَهُ الْمَثَلُ الْأَعْلَى)
آن که صفات برتر براى اوست (مَنْ لَهُ الصِّفَاتُ الْعُلْیَا)
آن که سرانجام و سرآغاز از آن اوست (مَنْ لَهُ الْآخِرَهُ وَ الْأُولَى)
آن که بهشت آسایش از آن اوست (مَنْ لَهُ الْجَنَّهُ الْمَأْوَى)
آن که نشانه هاى بزرگ تر از آن اوست (مَنْ لَهُ الْآیَاتُ الْکُبْرَى)
آن که نام هاى نیکوتر از آن اوست (مَنْ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى)
آن که فرمان و داورى از آن اوست (مَنْ لَهُ الْحُکْمُ وَ الْقَضَاءُ)
آن هوا و فضا از آن اوست (مَنْ لَهُ الْهَوَاءُ وَ الْفَضَاءُ)
آن که عرش و فرش از آن اوست (مَنْ لَهُ الْعَرْشُ وَ الثَّرَى)
آن که آسمانهاى برافراشته از آن اوست (مَنْ لَهُ السَّمَاوَاتُ الْعُلَى)
10 صفت بند 57
درگذرنده (عَفُوُّ)
آمرزنده (غَفُورُ)
شکیبا (صَبُورُ)
ستایش پذیر (شَکُورُ)
مهربان (رَءُوفُ)
مهرورز (عَطُوفُ)
خواسته (مَسْئُولُ)
دوست (وَدُودُ)
پاک (سُبُّوحُ)
منزّه (قُدُّوسُ)
10 صفت بند 58
آن که بزرگی اش در آسمان است (مَنْ فِی السَّمَاءِ عَظَمَتُهُ)
آن که نشانه هایش در زمین است (مَنْ فِی الْأَرْضِ آیَاتُهُ)
آن که دلایلش در هرچیز است (مَنْ فِی کُلِّ شَیْ ءٍ دَلائِلُهُ)
آن که شگفتی هایش در دریاست (مَنْ فِی الْبِحَارِ عَجَائِبُهُ)
آن که گنیجنه هایش در کوه هاست (مَنْ فِی الْجِبَالِ خَزَائِنُهُ)
آن که آفرینش را آغاز کند سپس بازش گرداند (مَنْ یَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ)
آن که همه امور به سوى او بازگردد (مَنْ إِلَیْهِ یَرْجِعُ الْأَمْرُ کُلُّهُ)
آن که لطفش را در هر چیز نمایان ساخته (مَنْ أَظْهَرَ فِی کُلِّ شَیْ ءٍ لُطْفَهُ)
آن که آفرینش هر چیز را نیکو پرداخته (مَنْ أَحْسَنَ کُلَّ شَیْ ءٍ خَلَقَهُ)
آن که توانش در آفریدگان کارگر افتاده است (مَنْ تَصَرَّفَ فِی الْخَلائِقِ قُدْرَتُهُ)
10 صفت بند 59
دوست آن که دوستى ندارد (حَبِیبَ مَنْ لا حَبِیبَ لَهُ)
پزشک آن که پزشکى ندارد (طَبِیبَ مَنْ لا طَبِیبَ لَهُ)
پاسخگوى آن که پاسخگویى ندارد (مُجِیبَ مَنْ لا مُجِیبَ لَهُ)
یار مهربان آن که مهربانى ندارد (شَفِیقَ مَنْ لا شَفِیقَ لَهُ)
همراه بی همرهان (رَفِیقَ مَنْ لا رَفِیقَ لَهُ)
فریادرس آن که فریادرسى ندارد (مُغِیثَ مَنْ لا مُغِیثَ لَهُ)
رهنماى آن که رهنمایى ندارد (دَلِیلَ مَنْ لا دَلِیلَ لَهُ)
همدم آن که همدمى ندارد (أَنِیسَ مَنْ لا أَنِیسَ لَهُ)
رحم کننده آن که رحم کننده اى ندارد (رَاحِمَ مَنْ لا رَاحِمَ لَهُ)
همنشین آن که همنشینى ندارد (صَاحِبَ مَنْ لا صَاحِبَ لَهُ)
10 صفت بند 60
کفایت کننده هر که از او کفایت خواهد (کَافِیَ مَنِ اسْتَکْفَاهُ)
راهنماى هر که از او راهنمایى جوید (هَادِیَ مَنِ اسْتَهْدَاهُ)
نگاهبان هر که از او نگاهبانى خواهد (کَالِیَ مَنِ اسْتَکْلاهُ)
رعایت کننده هر که از او رعایت خواهد (رَاعِیَ مَنِ اسْتَرْعَاهُ)
شفادهنده هر که از او شفا طلبد (شَافِیَ مَنِ اسْتَشْفَاهُ)
داور هر که از او داورى خواهد (قَاضِیَ مَنِ اسْتَقْضَاهُ)
بی نیاز کننده هر که از او بی نیازى جوید (مُغْنِیَ مَنِ اسْتَغْنَاهُ)
وفادار به هر که از او وفا جوید (مُوفِیَ مَنِ اسْتَوْفَاهُ)
نیرو بخش هر که از او نیرو خواهد (مُقَوِّیَ مَنِ اسْتَقْوَاهُ)
سرپرست هر که از او سرپرستى خواهد (وَلِیَّ مَنِ اسْتَوْلاهُ)
10 صفت بند 61
آفریننده (خَالِقُ)
روزی دهنده (رَازِقُ)
گویا (نَاطِقُ)
راستگو (صَادِقُ)
شکافنده (فَالِقُ)
جدا کننده (فَارِقُ)
گشاینده (فَاتِقُ)
پیوند دهنده (رَاتِقُ)
پیشى گیرنده (سَابِقُ [فَائِقُ])
بلند جایگاه (سَامِقُ)
10 صفت بند 62
آن که شب و روز را دگرگون سازد (مَنْ یُقَلِّبُ اللَّیْلَ وَ النَّهَارَ)
آن که تاریکی ها و روشنایی ها را قرار داد (مَنْ جَعَلَ الظُّلُمَاتِ وَ الْأَنْوَارَ)
آن که سایه خنک و گرما را آفرید (مَنْ خَلَقَ الظِّلَّ وَ الْحَرُورَ)
آن که خورشید و ماه را مسّخر ساخت (مَنْ سَخَّرَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ)
آن که خیر و شر را مقدّر نمود (مَنْ قَدَّرَ الْخَیْرَ وَ الشَّرَّ)
آن که مرگ و زندگى را آفرید (مَنْ خَلَقَ الْمَوْتَ وَ الْحَیَاهَ)
آن که خلق و امر از آن اوست (مَنْ لَهُ الْخَلْقُ وَ الْأَمْرُ)
آن که همسر و فرزندى نگرفت (مَنْ لَمْ یَتَّخِذْ صَاحِبَهً وَ لا وَلَدا)
آن که در فرمانروایی شریکى برایش نیست (مَنْ لَیْسَ لَهُ شَرِیکٌ فِی الْمُلْکِ)
آن که از روى خوارى سرپرستى نخواهد (مَنْ لَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِیٌّ مِنَ الذُّلِّ)
10 صفت بند 63
آن که خواهش خواهشمندان را می داند (مَنْ یَعْلَمُ مُرَادَ الْمُرِیدِینَ)
آن که از نهاد خاموشان آگاه است (مَنْ یَعْلَمُ ضَمِیرَ الصَّامِتِینَ)
آن که ناله درماندگان را می شنود (مَنْ یَسْمَعُ أَنِینَ الْوَاهِنِینَ)
آن که گریه هراسیدگان را می بیند (مَنْ یَرَى بُکَاءَ الْخَائِفِینَ)
آن که نیازهاى نیازمندان به دست اوست (مَنْ یَمْلِکُ حَوَائِجَ السَّائِلِینَ)
آن بهانه توبه کاران را می پذیرد (مَنْ یَقْبَلُ عُذْرَ التَّائِبِینَ)
آن که عمل تبهکاران را صلاح نبخشد (مَنْ لا یُصْلِحُ عَمَلَ الْمُفْسِدِینَ)
آن که پاداش نیکوکاران را تباه نکند (مَنْ لا یُضِیعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِینَ)
آن که از دل عارفان دور نباشد (مَنْ لا یَبْعُدُ عَنْ قُلُوبِ الْعَارِفِینَ)
بخشنده ترین بخشندگان (أَجْوَدَ الْأَجْوَدِینَ)
10 صفت بند 64
همیشه ماندگار (دَائِمَ الْبَقَاءِ)
شنونده دعا (سَامِعَ الدُّعَاءِ)
گسترده عطا (وَاسِعَ الْعَطَاءِ)
آمرزنده خطا (غَافِرَ الْخَطَاءِ)
پدید آورنده آسمان (بَدِیعَ السَّمَاءِ)
نیک آزمون (حَسَنَ الْبَلاءِ)
نیکو ستایش (جَمِیلَ الثَّنَاءِ)
دیرینه بر فراز (قَدِیمَ السَّنَاءِ)
بسیار وفادار (کَثِیرَ الْوَفَاءِ)
شریف پاداش (شَرِیفَ الْجَزَاءِ)
10 صفت بند 65
پرده پوش (سَتَّارُ)
آمرزگار (غَفَّارُ)
چیره (قَهَّارُ)
جاه مند (جَبَّارُ)
بس شکیبا (صَبَّارُ)
نیک بخش (بَارُّ)
برگزیده (مُخْتَارُ)
گشاینده (فَتَّاحُ)
روح بخش (نَفَّاحُ)
راحتی بخش (مُرْتَاحُ)
10 صفت بند 66
آن که مرا آفرید و بیاراست (مَنْ خَلَقَنِی وَ سَوَّانِی)
آن که مرا روزى داد و پرورید (مَنْ رَزَقَنِی وَ رَبَّانِی)
آن که به من خورانید و نوشانید (مَنْ أَطْعَمَنِی وَ سَقَانِی)
آن که مرا نزدیک نمود و به کنار خویش برد (مَنْ قَرَّبَنِی وَ أَدْنَانِی)
آن که مرا نگاه داشت و کفایت نمود (مَنْ عَصَمَنِی وَ کَفَانِی)
آن که مرا حفظ کرد و حمایت نمود (مَنْ حَفِظَنِی وَ کَلانِی)
آن که به من عزّت بخشید و بی نیازم ساخت (مَنْ أَعَزَّنِی وَ أَغْنَانِی)
آن که توفیقم داد و راهنمایى کرد (مَنْ وَفَّقَنِی وَ هَدَانِی)
آن که همدمم شد و جایم داد (مَنْ آنَسَنِی وَ آوَانِی)
آن که مرا بمیراند و زنده کند (مَنْ أَمَاتَنِی وَ أَحْیَانِی)
10 صفت بند 67
آن که حق را با کلماتش استوار و برجا کند (مَنْ یُحِقُّ الْحَقَّ بِکَلِمَاتِهِ)
آن که توبه را از بندگانش بپذیرد (مَنْ یَقْبَلُ التَّوْبَهَ عَنْ عِبَادِهِ)
آن که میان انسان و دلش قرار گیرد (مَنْ یَحُولُ بَیْنَ الْمَرْءِ وَ قَلْبِهِ)
آن که شفاعت جز با اجازه اش سود نبخشد (مَنْ لا تَنْفَعُ الشَّفَاعَهُ إِلا بِإِذْنِهِ)
آن که به گمراه شدگان راهش داناتر است (مَنْ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِیلِهِ)
آن که حکمش دگرگونى نپذیرد (مَنْ لا مُعَقِّبَ لِحُکْمِهِ)
آن که رأی اش را بازگرداننده اى نیست (مَنْ لا رَادَّ لِقَضَائِهِ)
آن که هرچیز فرمانش را گردن نهد (مَنِ انْقَادَ کُلُّ شَیْ ءٍ لِأَمْرِهِ)
آن که آسمان ها به دست قدرتش پیچیده گشته (مَنِ السَّمَاوَاتُ مَطْوِیَّاتٌ بِیَمِینِهِ)
آن که بادها را مژده دهنده رحمتش فرستد (مَنْ یُرْسِلُ الرِّیَاحَ بُشْرا بَیْنَ یَدَیْ رَحْمَتِهِ)
10 صفت بند 68
آن که زمین را بستر زندگى قرار داد (مَنْ جَعَلَ الْأَرْضَ مِهَاداً)
آن که کوه ها را میخهای زمین نهاد (مَنْ جَعَلَ الْجِبَالَ أَوْتَاداً)
آن که خورشید را چراغ جهانش کرد (مَنْ جَعَلَ الشَّمْسَ سِرَاجاً)
آن که ماه را تابان ساخت (مَنْ جَعَلَ الْقَمَرَ نُوراً)
آن که شب را جامه آرامش گرداند (مَنْ جَعَلَ اللَّیْلَ لِبَاساً)
آن که روز را مایه روزى قرار داد (مَنْ جَعَلَ النَّهَارَ مَعَاشاً)
آن که خواب را وسیله آرامش ساخت (مَنْ جَعَلَ النَّوْمَ سُبَاتاً)
آن که آسمان را بنا نهاد (مَنْ جَعَلَ السَّمَاءَ بِنَاءً)
آن که از هر چیز گونه هاى مختلف قرار داد (مَنْ جَعَلَ الْأَشْیَاءَ أَزْوَاجاً)
آن که آتش را کمین گاه قرار داد (مَنْ جَعَلَ النَّارَ مِرْصَادا)
10 صفت بند 69
شنوا (سَمِیعُ)
همیار (شَفِیعُ)
بلندپایه (رَفِیعُ)
فرازمند (مَنِیعُ)
شبتابنده (سَرِیعُ)
نوآفرین (بَدِیعُ)
بزرگ (کَبِیرُ)
توانا (قَدِیرُ)
آگاه (خَبِیرُ [مُنِیرُ])
پناه ده (مُجِیرُ)
10 صفت بند 70
زنده پیش از هر زنده (حَیّا قَبْلَ کُلِّ حَیٍّ)
زنده پس از هر زنده (حَیّاً بَعْدَ کُلِّ حَیٍّ)
زنده اى که مانند او زنده اى نیست (حَیُّ الَّذِی لَیْسَ کَمِثْلِهِ حَیٌّ)
زنده اى که هیچ زنده اى شریک او نیست (حَیُّ الَّذِی لا یُشَارِکُهُ حَیٌّ)
زنده اى که به زنده اى نیاز ندارد (حَیُّ الَّذِی لا یَحْتَاجُ إِلَى حَیٍّ)
زنده اى که همه زندگان را می میراند (حَیُّ الَّذِی یُمِیتُ کُلَّ حَیٍّ)
زنده ای که به زنده ها روزى می دهد (حَیُّ الَّذِی یَرْزُقُ کُلَّ حَیٍّ)
زنده اى که زندگى را از زنده اى دیگر به ارث نبرده (حَیّاً لَمْ یَرِثِ الْحَیَاهَ مِنْ حَیّ)
زنده اى که مردگان را زنده می کند (حَیُّ الَّذِی یُحْیِی الْمَوْتَى)
زنده اى به خود پاینده اى که او را چرت و خواب درنگیرد (حَیُّ یَا قَیُّومُ لا تَأْخُذُهُ سِنَهٌ وَ لا نَوْمٌ)
10 صفت بند 71
آن که یادى دارد فراموش نشدنى (مَنْ لَهُ ذِکْرٌ لا یُنْسَى)
آن که نورى دارد خاموش نشدنى (مَنْ لَهُ نُورٌ لا یُطْفَى)
آن که عطایایى بخشیده ناشمردنى (مَنْ لَهُ نِعَمٌ لا تُعَدُّ)
آن فرمانروایی اش بی زوال است (مَنْ لَهُ مُلْکٌ لا یَزُولُ)
آن که ستایشش بی آمار است (مَنْ لَهُ ثَنَاءٌ لا یُحْصَى)
آن که شکوهش چگونگی نپذیرد (مَنْ لَهُ جَلالٌ لا یُکَیَّفُ)
آن که کمالى دارد درک ناشدنى (مَنْ لَهُ کَمَالٌ لا یُدْرَکُ)
آن که داوری اش بازگشت ناپذیر است (مَنْ لَهُ قَضَاءٌ لا یُرَدُّ)
آن که صفاتى دارد دگرگون ناپذیر (مَنْ لَهُ صِفَاتٌ لا تُبَدَّلُ)
آن که جلوه هایى دارد غیر قابل تغییر (مَنْ لَهُ نُعُوتٌ لا تُغَیَّرُ)
10 صفت بند 72
پروردگار جهانیان (رَبَّ الْعَالَمِینَ)
مالک روز جزا (مَالِکَ یَوْمِ الدِّینِ)
مقصود جویندگان (غَایَهَ الطَّالِبِینَ)
پشت و پناه پناهندگان (ظَهْرَ اللاجِینَ)
دریابنده فراریان (مُدْرِکَ الْهَارِبِینَ)
آن که شکیبایان را دوست دارد (مَنْ یُحِبُّ الصَّابِرِینَ)
آن که توبه کنندگان را دوست دارد (مَنْ یُحِبُّ التَّوَّابِینَ)
آن که پاکیزگان را دوست دارد (مَنْ یُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِینَ)
آن که نیکوکاران را دوست دارد (مَنْ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ)
آن که اوست داناتر به راه یافتگان (مَنْ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِینَ)
10 صفت بند 73
مهربان (شَفِیقُ)
همراه (رَفِیقُ)
نگهدار (حَفِیظُ)
فراگیر (مُحِیطُ)
روزی بخش (مُقِیتُ)
فریادرس (مُغِیثُ)
عزّت بخش (مُعِزُّ)
خوار کننده (مُذِلُّ)
آغازگر (مُبْدِئُ)
برگرداننده (مُعِیدُ)
10 صفت بند 74
آن که یکتاست و ضدّ ندارد (مَنْ هُوَ أَحَدٌ بِلا ضِدٍّ)
آن که یگانه است و بی مانند (مَنْ هُوَ فَرْدٌ بِلا نِدٍّ)
آن که بی نیاز و کاستى است (مَنْ هُوَ صَمَدٌ بِلا عَیْبٍ)
آن که بی همتاى بودن و چگونگى است (مَنْ هُوَ وِتْرٌ بِلا کَیْفٍ)
آن که داورى دادگر است (مَنْ هُوَ قَاضٍ بِلا حَیْفٍ)
آن که پروردگارى بی وزیر است (مَنْ هُوَ رَبٌّ بِلا وَزِیرٍ)
آن که عزّتمندى بی خوارى است (مَنْ هُوَ عَزِیزٌ بِلا ذُلٍّ)
آن که توانگرى بی نیاز است (مَنْ هُوَ غَنِیٌّ بِلا فَقْرٍ)
آن که پادشاهى عزل ناپذیر است (مَنْ هُوَ مَلِکٌ بِلا عَزْلٍ)
آن که اوصافش بی مانند است (مَنْ هُوَ مَوْصُوفٌ بِلا شَبِیهٍ)
10 صفت بند 75
آن که ذکرش براى ذاکران شرف است (مَنْ ذِکْرُهُ شَرَفٌ لِلذَّاکِرِینَ)
آن که شکرش براى شاکران رستگارى است (مَنْ شُکْرُهُ فَوْزٌ لِلشَّاکِرِینَ)
آن که ستایشش براى ستایشگران عزّت است (مَنْ حَمْدُهُ عِزٌّ لِلْحَامِدِینَ)
آن که طاعتش براى مطعیان مایه نجات است (مَنْ طَاعَتُهُ نَجَاهٌ لِلْمُطِیعِینَ)
آن که درگاهش گشوده است به روى جویندگان (مَنْ بَابُهُ مَفْتُوحٌ لِلطَّالِبِینَ)
آن که راهش براى توبه کاران هموار است (مَنْ سَبِیلُهُ وَاضِحٌ لِلْمُنِیبِینَ)
آن که نشانه هایش براى بینندگان دلیل قاطع است (مَنْ آیَاتُهُ بُرْهَانٌ لِلنَّاظِرِینَ)
آن که کتابش براى پرواپیشگان مایه پند و یادآوری است (مَنْ کِتَابُهُ تَذْکِرَهٌ لِلْمُتَّقِینَ)
آن که روزی اش همه مطیعان و گنهکاران را فراگیرد (مَنْ رِزْقُهُ عُمُومٌ لِلطَّائِعِینَ وَ الْعَاصِینَ)
آن که رحمتش به نیکوکاران نزدیک است (مَنْ رَحْمَتُهُ قَرِیبٌ مِنَ الْمُحْسِنِینَ)
10 صفت بند 76
آن که نامش خجسته است (مَنْ تَبَارَکَ اسْمُهُ)
آن که عنایتش بس بلند است (مَنْ تَعَالَى جَدُّهُ)
آن که معبودى جز او نیست (مَنْ لا إِلَهَ غَیْرُهُ)
آن که ستایشش والا است (مَنْ جَلَّ ثَنَاؤُهُ)
آن که نام هایش مقدس است (مَنْ تَقَدَّسَتْ أَسْمَاؤُهُ)
آن که هستی اش پایدار است (مَنْ یَدُومُ بَقَاؤُهُ)
آن که بزرگى جلوه زیبایى اوست (مَنِ الْعَظَمَهُ بَهَاؤُهُ)
آن که بزرگ منشى پوشش اوست (مَنِ الْکِبْرِیَاءُ رِدَاؤُهُ)
آن که عطاهایش در شمار نیاید (مَنْ لا تُحْصَى آلاؤُهُ)
آن که نعمت هایش شمرده نشود (مَنْ لا تُعَدُّ نَعْمَاؤُهُ)
10 صفت بند 77
مددرسان (مُعِینُ)
امین (أَمِینُ)
آشکار (مُبِینُ)
استوار (مَتِینُ)
ارجمند (مَکِینُ)
راهنما (رَشِیدُ)
ستوده (حَمِیدُ)
بزرگوار (مَجِیدُ)
سختگیر (گنهکاران) (شَدِیدُ)
گواه (شَهِیدُ)
10 صفت بند 78
صاحب عرش پرشکوه (ذَا الْعَرْشِ الْمَجِیدِ)
صاحب سخن استوار (ذَا الْقَوْلِ السَّدِیدِ)
صاحب کردکار برازنده (ذَا الْفِعْلِ الرَّشِیدِ)
صاحب کوبش سخت (ذَا الْبَطْشِ الشَّدِیدِ)
صاحب نوید و و تهدید (ذَا الْوَعْدِ وَ الْوَعِیدِ)
آن که سرپرست ستوده است (مَنْ هُوَ الْوَلِیُّ الْحَمِیدُ)
آن که به نیکى انجام دهد آنچه را خواهد (مَنْ هُوَ فَعَّالٌ لِمَا یُرِیدُ)
آن که نزدیک دوری ناپذیر است (مَنْ هُوَ قَرِیبٌ غَیْرُ بَعِیدٍ)
آن که بر هر چیز گواه است (مَنْ هُوَ عَلَى کُلِّ شَیْ ءٍ شَهِیدٌ)
آن که بر بندگان ستمکار نیست (مَنْ هُوَ لَیْسَ بِظَلامٍ لِلْعَبِیدِ)
10 صفت بند 79
آن که شریک و وزیری ندارد (مَنْ لا شَرِیکَ لَهُ وَ لا وَزِیرَ)
آن که مثل و مانندى ندارد (مَنْ لا شَبِیهَ [شِبْهَ ] لَهُ وَ لا نَظِیرَ)
آفریننده خورشید و ماه تابان (خَالِقَ الشَّمْسِ وَ الْقَمَرِ الْمُنِیرِ)
بی نیاز کننده درمانده تهیدست (مُغْنِیَ الْبَائِسِ الْفَقِیرِ)
روزی دهنده کودک خردسال (رَازِقَ الطِّفْلِ الصَّغِیرِ)
مهرورز بر پیر بزرگسال (رَاحِمَ الشَّیْخِ الْکَبِیرِ)
پیونددهنده استخوان شکسته (جَابِرَ الْعَظْمِ الْکَسِیرِ)
پناه ترسان پناه جو (عِصْمَهَ الْخَائِفِ الْمُسْتَجِیرِ)
آن که بر بندگانش آگاه و بیناست (مَنْ هُوَ بِعِبَادِهِ خَبِیرٌ بَصِیرٌ)
آن که بر هر چیز تواناست (مَنْ هُوَ عَلَى کُلِّ شَیْ ءٍ قَدِیرٌ)
10 صفت بند 80
صاحب جود و بخشش (ذَا الْجُودِ وَ النِّعَمِ)
صاحب فضل و کرم (ذَا الْفَضْلِ وَ الْکَرَمِ)
آفریننده لوح و قلم (خَالِقَ اللَّوْحِ وَ الْقَلَمِ)
پدیدآورنده موران و مردمان (بَارِئَ الذَّرِّ وَ النَّسَمِ)
صاحب عذاب و انتقام (ذَا الْبَأْسِ وَ النِّقَمِ)
الهام بخش عرب و عجم (مُلْهِمَ الْعَرَبِ وَ الْعَجَمِ)
بردارنده زیان و درد (کَاشِفَ الضُّرِّ وَ الْأَلَمِ)
داناى رازها و قصدها (عَالِمَ السِّرِّ وَ الْهِمَمِ)
پروردگار کعبه و حرم (رَبَّ الْبَیْتِ وَ الْحَرَمِ)
آفریننده هرچیز از نیستى (مَنْ خَلَقَ الْأَشْیَاءَ مِنَ الْعَدَمِ)
10 صفت بند 81
کردگار (فَاعِلُ)
هستی بخش (جَاعِلُ)
پذیرنده (قَابِلُ)
برازنده (کَامِلُ)
جدا (فَاصِلُ)
پیوند دهنده (وَاصِلُ)
دادگر (عَادِلُ)
چیره (غَالِبُ)
جویا (طَالِبُ)
بخشنده (وَاهِبُ)
10 صفت بند 82
آن که به کرمش بخشید (مَنْ أَنْعَمَ بِطَوْلِهِ)
آن که به جودش گرامى داشت (مَنْ أَکْرَمَ بِجُودِهِ)
آن که به لطفش کرم ورزید (مَنْ جَادَ بِلُطْفِهِ)
آن که به نیرویش عزّت یافت (مَنْ تَعَزَّزَ بِقُدْرَتِهِ)
آن که با علم خود تدبیر کرد (مَنْ قَدَّرَ بِحِکْمَتِهِ)
آن که با بردباری اش درگذرد (مَنْ حَکَمَ بِتَدْبِیرِهِ)
آن که به حکمتش سامان داد (مَنْ دَبَّرَ بِعِلْمِهِ)
آن که به تدبیر خود حکم کرد (مَنْ تَجَاوَزَ بِحِلْمِهِ)
آن که به تدبیر خود در عین برتری اش نزدیک است (مَنْ دَنَا فِی عُلُوِّهِ)
آن که در عین نزدیکی اش برتر است (مَنْ عَلا فِی دُنُوِّهِ)
10 صفت بند 83
آن که هرچه خواهد آفریند (مَنْ یَخْلُقُ مَا یَشَاءُ)
آن که هرچه بخواهد بکند (مَنْ یَفْعَلُ مَا یَشَاءُ)
آن که هرکه را بخواهد راهنمایى کند (مَنْ یَهْدِی مَنْ یَشَاءُ)
آن که هرکه را بخواهد گمراه سازد (مَنْ یُضِلُّ مَنْ یَشَاءُ)
آن که هرکه را بخواهد عذاب کند (مَنْ یُعَذِّبُ مَنْ یَشَاءُ)
آن که هرکه را بخواهد بیامرزد (مَنْ یَغْفِرُ لِمَنْ یَشَاءُ)
آن که هرکه را بخواهد عزّت بخشد (مَنْ یُعِزُّ مَنْ یَشَاءُ)
آن که هرکه را بخواهد خوار گرداند (مَنْ یُذِلُّ مَنْ یَشَاءُ)
آن که در رحم مادران هرچه خواهد صورت بخشد (مَنْ یُصَوِّرُ فِی الْأَرْحَامِ مَا یَشَاءُ)
آن که هرکه را بخواهد به رحمتش مخصوص گرداند (مَنْ یَخْتَصُّ بِرَحْمَتِهِ مَنْ یَشَاءُ)
10 صفت بند 84
آن که همسر و فرزندى نگرفت (مَنْ لَمْ یَتَّخِذْ صَاحِبَهً وَ لا وَلَداً)
آن که براى هرچیز اندازه نهاد (مَنْ جَعَلَ لِکُلِّ شَیْ ءٍ قَدْراً)
آن که در حکمش کسى را شریک نساخت (مَنْ لا یُشْرِکُ فِی حُکْمِهِ أَحَداً)
آن که فرشتگان را فرستادگان خویش قرار داد (مَنْ جَعَلَ [مِنَ الْمَلائِکَهِ] الْمَلائِکَهَ رُسُلاً)
آن که در آسمان ها برج هایى گذارد (مَنْ جَعَلَ فِی السَّمَاءِ بُرُوجاً)
آن که زمین را زیستگاه شایسته نمود (مَنْ جَعَلَ الْأَرْضَ قَرَارا)
آن که آدمى را از آب آفرید (مَنْ خَلَقَ مِنَ الْمَاءِ بَشَراً)
آن که براى هرچیز سرانجامى قرار داد (مَنْ جَعَلَ لِکُلِّ شَیْ ءٍ أَمَداً)
آن که با علم خویش هرچیز را در بر گرفته است (مَنْ أَحَاطَ بِکُلِّ شَیْ ءٍ عِلْماً)
آن که تعداد هرچیز را شماره نموده است (مَنْ أَحْصَى کُلَّ شَیْ ءٍ عَدَداً)
10 صفت بند 85
آغاز (أَوَّلُ)
انجام (آخِرُ)
آشکار (ظَاهِرُ)
نهان (بَاطِنُ)
نیکوکار (بَرُّ)
حق (حَقُّ)
یگانه (فَرْدُ)
یکتا (وِتْرُ)
بی نیاز (صَمَدُ)
همیشگى (سَرْمَدُ)
10 صفت بند 86
بهترین شناخته شده اى که شناخته شده (خَیْرَ مَعْرُوفٍ عُرِفَ)
برترین معبودى که عبادت شده (أَفْضَلَ مَعْبُودٍ عُبِدَ)
والاترین ثناپذیرى که سپاس شده (أَجَلَّ مَشْکُورٍ شُکِرَ)
عزیزترین یاد شده اى که یاد شده (أَعَزَّ مَذْکُورٍ ذُکِرَ)
برترین ستوده اى که ستایش شده (أَعْلَى مَحْمُودٍ حُمِدَ)
دیرینه ترین موجودى که خواسته شده (أَقْدَمَ مَوْجُودٍ طُلِبَ)
بلندترین وصف شده اى که به وصف آمده (أَرْفَعَ مَوْصُوفٍ وُصِفَ)
بزرگترین مقصودی که قصد شده (أَکْبَرَ مَقْصُودٍ قُصِدَ)
گرامی ترین پرسیده اى که پرسش شده (أَکْرَمَ مَسْئُولٍ سُئِلَ)
شریف ترین محبوبى که دانسته شده (أَشْرَفَ مَحْبُوبٍ عُلِمَ)
10 صفت بند 87
محبوب گریه کنندگان (حَبِیبَ الْبَاکِینَ)
سرور توکّل کنندگان (سَیِّدَ الْمُتَوَکِّلِینَ)
راهنماى گمراهان (هَادِیَ الْمُضِلِّینَ)
سرپرست مؤمنان (وَلِیَّ الْمُؤْمِنِینَ)
همدم ذاکران (أَنِیسَ الذَّاکِرِینَ)
پناه جان سوختگان (مَفْزَعَ الْمَلْهُوفِینَ)
رهایی بخش راستگویان (مُنْجِیَ الصَّادِقِینَ)
تواناترین توانایان (أَقْدَرَ الْقَادِرِینَ)
داناترین دانایان (أَعْلَمَ الْعَالِمِینَ)
پرستیده همه آفریدگان (إِلَهَ الْخَلْقِ أَجْمَعِینَ)
10 صفت بند 88
آن که فراتر رفت و چیره گشت (مَنْ عَلا فَقَهَرَ)
آن که دارا گشت و توان یافت (مَنْ مَلَکَ فَقَدَرَ)
آن که نهان شد و آگاهى یافت (مَنْ بَطَنَ فَخَبَرَ)
آن که پرستش شد و ارج نهاد (مَنْ عُبِدَ فَشَکَرَ)
آن که نافرمانى شد و آمرزید (مَنْ عُصِیَ فَغَفَرَ)
آن که اندیشه ها او را فرا نگیرد (مَنْ لا تَحْوِیهِ الْفِکَرُ)
آن که دیده اى او را در نیابد (مَنْ لا یُدْرِکُهُ بَصَرٌ)
آن که اثرى بر او پوشیده نماند (مَنْ لا یَخْفَى عَلَیْهِ أَثَرٌ)
روزی دهنده آدمیان (رَازِقَ الْبَشَرِ)
اندازه دهنده هر اندازه (مُقَدِّرَ کُلِّ قَدَرٍ)
10 صفت بند 89
نگهدار (حَافِظُ)
آفریننده (بَارِئُ)
پدید آورنده (ذَارِئُ)
بسیار بخشنده (بَاذِخُ)
گشایشگر (فَارِجُ)
فراخی بخش (فَاتِحُ)
برگیرنده زیان (کَاشِفُ)
ضمانت کننده (ضَامِنُ)
فرمان ده (آمِرُ)
بازدارنده (نَاهِی)
10 صفت بند 90
آن که جز او غیب نداند (مَنْ لا یَعْلَمُ الْغَیْبَ إِلا هُوَ)
آن که برنگرداند بدى را جز او (مَنْ لا یَصْرِفُ السُّوءَ إِلا هُوَ)
آن که آفریدگان را جز او نیافریند (مَنْ لا یَخْلُقُ الْخَلْقَ إِلا هُوَ)
آن که گناه را جز او نیامرزد (مَنْ لا یَغْفِرُ الذَّنْبَ إِلا هُوَ)
آن که نعمت را جز او کامل نکند (مَنْ لا یُتِمُّ النِّعْمَهَ إِلا هُوَ)
آن که دلها را جز او دگرگون نکند (مَنْ لا یُقَلِّبُ الْقُلُوبَ إِلا هُوَ)
آن که کارها را جز او تدبیر ننماید (مَنْ لا یُدَبِّرُ الْأَمْرَ إِلا هُوَ)
آن که باران را جز او فرو نبارد (مَنْ لا یُنَزِّلُ الْغَیْثَ إِلا هُوَ)
آن که روزى را جز او نگستراند (مَنْ لا یَبْسُطُ الرِّزْقَ إِلا هُوَ)
آن که مردگان را جز او زنده نسازد (مَنْ لا یُحْیِی الْمَوْتَى إِلا هُوَ)
10 صفت بند 91
یاور ضعیفان (مُعِینَ الضُّعَفَاءِ)
همراه غریبان (صَاحِبَ الْغُرَبَاءِ)
یار دوستان (نَاصِرَ الْأَوْلِیَاءِ)
چیره بر دشمنان (قَاهِرَ الْأَعْدَاءِ)
بالا برنده آسمان (رَافِعَ السَّمَاءِ)
مونس برگزیدگان (أَنِیسَ الْأَصْفِیَاءِ)
محبوب پروا پیشگان (حَبِیبَ الْأَتْقِیَاءِ)
گنجینه تهیدستان (کَنْزَ الْفُقَرَاءِ)
معبود توانگران (إِلَهَ الْأَغْنِیَاءِ)
کریم ترین کریمان (أَکْرَمَ الْکُرَمَاءِ)
10 صفت بند 92
کفایت کننده از هر چیز (کَافِیا مِنْ کُلِّ شَیْءٍ)
پاینده بر هر چیز (قَائِما عَلَى کُلِّ شَیْءٍ)
آن که چیزى مانند او نیست (مَنْ لا یُشْبِهُهُ شَیْءٌ)
آن که چیزى بر فرمانروایی اش نیفزاید (مَنْ لا یَزِیدُ فِی مُلْکِهِ شَیْءٌ)
آن که چیزى بر او پوشیده نیست (مَنْ لا یَخْفَى عَلَیْهِ شَیْءٌ)
آن که چیزى از خزانه هایش نکاهد (مَنْ لا یَنْقُصُ مِنْ خَزَائِنِهِ شَیْءٌ)
آن که مانندش کسى نیست (مَنْ لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیْءٌ)
آن که چیزى از علمش پنهان نماند (مَنْ لا یَعْزُبُ عَنْ عِلْمِهِ شَیْءٌ)
آن که به همه چیز آگاه است (مَنْ هُوَ خَبِیرٌ بِکُلِّ شَیْءٍ)
آن که همه رحمتش همه چیز را فرا گرفته است (مَنْ وَسِعَتْ رَحْمَتُهُ کُلَّ شَیْءٍ)
10 صفت بند 93
اکرام کننده (مُکْرِمُ)
روزی بخش (مُطْعِمُ)
نعمت دهنده (مُنْعِمُ)
عطابخش (مُعْطِی)
بی نیازکننده (مُغْنِی)
ذخیره گذار (مُقْنِی)
نابودکننده (مُفْنِی)
زنده ساز (مُحْیِی)
خشنودکننده (مُرْضِی)
رهایی بخش (مُنْجِی)
10 صفت بند 94
آغاز و انجام هر چیز (أَوَّلَ کُلِّ شَیْءٍ وَ آخِرَهُ)
پرستیده و دارنده هر چیز (إِلَهَ کُلِّ شَیْءٍ وَ مَلِیکَهُ)
پروردگار و سازنده هر چیز (رَبَّ کُلِّ شَیْءٍ وَ صَانِعَهُ)
آفریننده و برآورنده هر چیز (بَارِئَ کُلِّ شَیْءٍ وَ خَالِقَهُ)
گیرنده و گشاینده هر چیز (قَابِضَ کُلِّ شَیْ ءٍ وَ بَاسِطَهُ)
آغاز کننده هر چیز (مُبْدِئَ کُلِّ شَیْءٍ وَ مُعِیدَهُ)
پدیدآورنده و اندازه بخش هر چیز (مُنْشِئَ کُلِّ شَیْءٍ وَ مُقَدِّرَهُ)
هستی بخش و جنباننده هر چیز (مُکَوِّنَ کُلِّ شَیْءٍ وَ مُحَوِّلَهُ)
زنده کننده و میراننده هر چیز (مُحْیِیَ کُلِّ شَیْءٍ وَ مُمِیتَهُ)
آفریننده و میراث بر هر چیز (خَالِقَ کُلِّ شَیْءٍ وَ وَارِثَهُ)
10 صفت بند 95
بهترین یادکننده و یادشده (خَیْرَ ذَاکِرٍ وَ مَذْکُورٍ)
بهترین ثناپذیر و ثناشده (خَیْرَ شَاکِرٍ وَ مَشْکُورٍ)
بهترین ستاینده و ستوده (خَیْرَ حَامِدٍ وَ مَحْمُودٍ)
بهترین گواه و گواه پذیر (خَیْرَ شَاهِدٍ وَ مَشْهُودٍ)
بهترین خواهنده و خوانده شده (خَیْرَ دَاعٍ وَ مَدْعُوٍّ)
بهترین پاسخ دهنده و پاسخ داده شده (خَیْرَ مُجِیبٍ وَ مُجَابٍ)
بهترین یار و همدم (خَیْرَ مُونِسٍ وَ أَنِیسٍ)
بهترین همراه و همنشین (خَیْرَ صَاحِبٍ وَ جَلِیسٍ)
بهترین سویه و آهنگ (خَیْرَ مَقْصُودٍ وَ مَطْلُوبٍ)
بهترین دوستدار و دوستی پذیر (خَیْرَ حَبِیبٍ وَ مَحْبُوبٍ)
10 صفت بند 96
آن که به خواهنده اش پاسخ گوید (مَنْ هُوَ لِمَنْ دَعَاهُ مُجِیبٌ)
آن که براى فرمانبرش دوست است (مَنْ هُوَ لِمَنْ أَطَاعَهُ حَبِیبٌ)
آن که به دوستدارش نزدیک است (مَنْ هُوَ إِلَى مَنْ أَحَبَّهُ قَرِیبٌ)
آن که براى کسی که از او نگهدارى طلبد دیده بان است (مَنْ هُوَ بِمَنِ اسْتَحْفَظَهُ رَقِیبٌ)
آن که به هرکه به او امید بندد کریم است (مَنْ هُوَ بِمَنْ رَجَاهُ کَرِیمٌ)
آن که هرکه از او نافرمانى کند بردبار است (مَنْ هُوَ بِمَنْ عَصَاهُ حَلِیمٌ)
آن که در بزرگی اش مهربان است (مَنْ هُوَ فِی عَظَمَتِهِ رَحِیمٌ)
آن که در فرزانگى بزرگ است (مَنْ هُوَ فِی حِکْمَتِهِ عَظِیمٌ)
آن که در نیکی اش دیرینه است (مَنْ هُوَ فِی إِحْسَانِهِ قَدِیمٌ)
آن که به هر که او را خواهد دانا است (مَنْ هُوَ بِمَنْ أَرَادَهُ عَلِیمٌ)
10 صفت بند 97
سبب ساز (مُسَبِّبُ)
شوق آفرین (مُرَغِّبُ)
برگرداننده (مُقَلِّبُ)
پیگیر (مُعَقِّبُ)
سامان بخش (مُرَتِّبُ)
هراس آور (مُخَوِّفُ)
بر حذردار (مُحَذِّرُ)
یادآور (مُذَکِّرُ)
تسخیرگر (مُسَخِّرُ)
دگرگون ساز (مُغَیِّرُ)
10 صفت بند 98
آن که علمش پیش است (مَنْ عِلْمُهُ سَابِقٌ)
آن که وعده اش راست است (مَنْ وَعْدُهُ صَادِقٌ)
آن که لطفش آشکار است (مَنْ لُطْفُهُ ظَاهِرٌ)
آن که فرمانش چیره است (مَنْ أَمْرُهُ غَالِبٌ)
آن که کتابش استوار است (مَنْ کِتَابُهُ مُحْکَمٌ)
آن که حکمش شدنى است (مَنْ قَضَاؤُهُ کَائِنٌ)
آن که قرآنش باشکوه است (مَنْ قُرْآنُهُ مَجِیدٌ)
آن که فرمانروایی اش دیرین است (مَنْ مُلْکُهُ قَدِیمٌ)
آن که بخشش فراگیر است (مَنْ فَضْلُهُ عَمِیمٌ)
آن که پایگاهش بس بزرگ است (مَنْ عَرْشُهُ عَظِیمٌ)
10 صفت بند 99
آن که شنیدنى از شنیدن دیگر بازش ندارد (مَنْ لا یَشْغَلُهُ سَمْعٌ عَنْ سَمْعٍ)
آن که کارى از کار دیگر منعش نکند (مَنْ لا یَمْنَعُهُ فِعْلٌ عَنْ فِعْلٍ)
آن که گفتارى از گفتار دیگر سرگرمش نکند (مَنْ لا یُلْهِیهِ قَوْلٌ عَنْ قَوْلٍ)
آن که درخواستى از درخواست دیگر او را به اشتباه نیافکند (مَنْ لا یُغَلِّطُهُ سُؤَالٌ عَنْ سُؤَالٍ)
آن که چیزى از چیز دیگر پرده اش نشود (مَنْ لا یَحْجُبُهُ شَیْءٌ عَنْ شَیْءٍ)
آن که اصرار اصرارکنندگان او را به ستوه نیاورد (مَنْ لا یُبْرِمُهُ إِلْحَاحُ الْمُلِحِّینَ)
آن که آرمان واپسین جویندگان است (مَنْ هُوَ غَایَهُ مُرَادِ الْمُرِیدِینَ)
آن که نهایت همّت عارفان است (مَنْ هُوَ مُنْتَهَى هِمَمِ الْعَارِفِینَ)
آن که پایان جستجوى جویندگان است (مَنْ هُوَ مُنْتَهَى طَلَبِ الطَّالِبِینَ)
آن که غبارى در سراسر هستى بر او پوشیده نیست (مَنْ لا یَخْفَى عَلَیْهِ ذَرَّهٌ فِی الْعَالَمِینَ)
10 صفت بند 100
بردبارى که شتاب نکند (حَلِیما لا یَعْجَلُ)
بخشنده اى که بخل نورزد (جَوَادا لا یَبْخَلُ)
راستگویى که تخلّف نکند (صَادِقا لا یُخْلِفُ)
عطاکننده اى که خستگى نپذیرد (وَهَّابا لا یَمَلُّ)
چیره اى که شکست ناپذیر است (قَاهِرا لا یُغْلَبُ)
بزرگى که به وصف در نیاید (عَظِیما لا یُوصَفُ)
دادگرى که ستم ننماید (عَدْلا لا یَحِیفُ)
توانگرى که نیازمند نشود (غَنِیّا لا یَفْتَقِرُ)
بزرگى که کوچک نگردد (کَبِیرا لا یَصْغُرُ)
نگهدارى که غفلت ننماید (حَافِظا لا یَغْفُلُ)