عصر کرد - به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ،اولین روز از مسترکلاس «شکوه سینما» یکشنبه 29 مهر 1403 به دو نشست با حضور سلیم اِوجی (فیلمساز ترکیه‌ای) و پرویز شهبازی اختصاص داشت.
مستانه مهاجر، ابراهیم حقیقی، پارسا پیروزفر، فرشته صدر عرفایی، پژمان بازغی، حامد کمیلی، مرجان اشرفی‌زاده، مرجان شیرمحمدی، مهرداد غفارزاده، کاوه سجادی حسینی، لیلا نقدی‌پری، سام نوری، درناز حاجی‌ها، روزبه حصاری، لیلا بلوکات، پرند زاهدی، مجید نوروزی، کامیار محسنین، شبنم قربانی، حسن مصطفوی، از جمله هنرمندانی بودند که در اولین روز این رویداد شرکت کردند.
بیشتر بخوانید: اخبار روز خبربان
پارسا پیروزفر (زادهٔ 22 شهریور 1351) بازیگر، کارگردان تئاتر و نمایش‌نامه‌نویس ایرانی است. او فعالیتش را در اوایل دههٔ 1370 با نقشی کوتاه در پری (1373) ساختهٔ داریوش مهرجویی آغاز کرد. او در سال 1382 نقش سربازی را در اشک سرما ایفا کرد و برای بازی در نقش یک معتاد در مهمان مامان ساختهٔ مهرجویی، نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد جشنواره فیلم فجر شد. او نقش اصلی مجموعهٔ تاریخی در چشم باد (1388–1389) و مجموعهٔ درام یاغی (1401) را بازی کرده است و مولوی را در فیلم زندگی‌‌نامه‌ای مست عشق (1403) به تصویر کشید.
زندگی
پارسا پیروزفر در 22 شهریور 1352 در بندر انزلی زاده شد. و سپس به تهران رفت. او دارای مدرک کارشناسی نقاشی از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران و دانش‌آموخته رشته بازیگری از آکادمی هنرهای نمایشی حمید سمندریان است. علاقه‌مندی اش به نقاشی سبب شد تا در طی سال‌های 1363 تا 1369، هنگامی که او در مقطع تحصیلی دبیرستان و در رشته ریاضی و فیزیک مشغول به تحصیل بود، به خلق داستان‌های مصور بپردازد. بعد از اتمام مقطع تحصیلی دبیرستان در رشته ریاضی و فیزیک در سال 1369، پیروزفر تحصیلات خود را در رشته نقاشی در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران ادامه داد، منزلی که اولین تجربه‌های بازیگری تئاتر خود را نیز از صحنه نمایش آنجا آغاز نمود.

از دغدغه‌های او همچنین همواره صدا بوده است و زمانی را نیز از سال 1371 تا 1375 به صداپیشگی پرداخته است. اولین حضور او در سینما در سال 1373 در نقشی کوتاه (شیخ سالک) در فیلم پری به کارگردانی داریوش مهرجویی بود. همان سال، همزمان به تحصیل در رشته نقاشی، متد استانیسلاوسکی را نزد مهین اسکویی، کارگردان و مدرس تئاتر و مترجم آثار نمایشی آموخت؛ و در سال 1374 مشغول به آموختن بازیگری در آکادمی هنرهای نمایشی سمندریان نزد حمید سمندریان شد. اولین حضور رسمی اش در تئاتر در مقام بازیگر در سال 1374 در نقش ماریوس در نمایش بینوایان اثر ویکتور هوگو به کارگردانی بهروز غریب پور بود. او در سال 1376 با اتمام رشته نقاشی در مقطع لیسانس از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد. همان سال با بازی در نقش هیکارو در نمایش بانو آئویی اثر یوکیو میشیما به کارگردانی بهرام بیضایی دومین حضور رسمی اش در تئاتر در مقام بازیگر رقم خورد. پیروزفر نمایشنامه هنر اثر یاسمینا رضا را در سال 1380 کارگردانی کرد و به روی صحنه برد. هنر اولین کارگردانی او بود. در سال‌های 1384 و 1385 به تدریس بازیگری در مؤسسه فرهنگی و هنری کارنامه و همچنین تدریس کلاس‌های فوق‌العاده بازیگری در دانشگاه علامه طباطبایی پرداخت. او همچنین در سال‌های 1386، 1389 و 1390 در مدرسه فیلمسازی و پژوهش‌های سینمایی هیلاج به تدریس بازیگری پرداخته است. از دیگر فعالیت‌های هنری وی پس از اتمام مقطع تحصیلی دبیرستان که در مقاطع زمانی متفاوتی به آنها پرداخته است می‌توان از فعالیت در زمینه طراحی گرافیک، ساختن تیزر و مجسمه‌سازی نام برد. در حال حاضر نیز او همزمان با پرداختن به بازیگری سینما و بازیگری و کارگردانی تئاتر، در مقاطع زمانی متفاوتی به نقاشی، ترجمه آثار نمایشی اش و طراحی صحنه و لباس بعضی از این آثار نمایشی نیز می‌پردازد.
پیروزفر در تیر 1392
پیروزفر در مقام بازیگر و کارگردان، نمایش‌های گلن گری گلن راس اثر دیوید ممت به ترجمه امید روشن ضمیر را در سال 1390، نمایش نامه خوانی خدای کشتار اثر یاسمینا رضا را در سال 1391، نمایش سنگ‌ها در جیب‌هایش اثر مری جونز به ترجمه خود را در سال 1392، نمایش بر پهنه دریا اثر اسلاومیر مروژک را در سال 1393، نمایش ماتریوشکا به نویسندگی، کارگردانی و بازیگری خود را در سال‌های 1395 و 1396، نمایش یک روز تابستانی اثر اسلاومیر مروژک به ترجمه خود و سپیده خسروجاه را در سال 1397 و نمایش ملاقات به ترجمه و کارگردانی خود را زمستان 1397 و بهار 1398 به روی صحنه برده است. پارسا پیروزفر در نمایش ملاقات نیز مانند ماتریوشکا خود طراح صحنه نمایشش بود.
ماتریوشکا
در سال 1394 پارسا پیروزفر نمایش 8 اپیزودی ماتریوشکا را که خود بر اساس داستان‌های کوتاه آنتون چخوف ترجمه کرده و نوشته بود به صورت نمایش‌های کوتاه، مرتبط و به هم پیوند خورده به صورت تک نفره (وان من شو) به اجرا درآورد. ماتریوشکا پنجمین کارگردانی او بود. کمدی درام‌هایی چند پرسوناژی که روی صحنه به صورت مونودرام به اجرا درمی‌آمدند. از نقاط قوت بازیگری پارسا پیروزفر می‌توان به سولو پرفرمنس اشاره کرد. دانش عمیق او در اجرای تک نفره و همچنین متد استانیسلاوسکی به او این قدرت شگفت را می‌دهد که کاملاً و همزمان چندین نقش را زیست کند و همه آن‌ها را به تنهایی به اجرا بگذارد. پیروزفر در اثر نمایشی ماتریوشکا خود به تنهایی ایفاگر بیش از 30 نقش بود. او قبل تر نیز در سال 1392 در نمایش سنگ‌ها در جیب هایش بالغ بر 10 نقش را، در کنار رضا بهبودی، خود به تنهایی اجرا کرده بود. طراحی مینیمالیستی صحنه ماتریوشکا با یک صندلی، یک میز و یک چراغ رومیزی آنتیک روسی و طراحی لباس این اثر نیز ایده خود او بود.
ماتریوشکا به مدت دو سال در شهرهای مختلف آمریکا و کانادا نظیر لس آنجلس، سن دیگو، برکلی، مونترآل و ونکوور اجرا شد و مورد استقبال کم‌نظیر تماشاچیان قرار گرفت؛ و پس از پشت سر گذاشتن اجراهای متعددی به دلیل استقبال کم‌نظیر تماشاگران در ایران در شهر تهران، سرانجام در زمستان 1396 به پایان رسید. پارسا پیروزفر برای بازی در نمایش ماتریوشکا موفق به دریافت تندیس زرین بهترین بازیگر مرد در بخش بین‌الملل در سی و پنجمین جشنواره تئاتر فجر در سال 1395 شد.
پایان/*
اندیشه معاصر را در ایتا، روبیکا، پیام رسان بله و تلگرام دنبال کنید.